Pijn lijden of leiden?
Wat is pijn: Naar gevoel dat je bijvoorbeeld hebt als je een wond hebt. Onaangenaam tot ondraaglijk gevoel dat dof, zeurend of stekend kan zijn en of plaatselijk of overal in het lichaam kan voorkomen. Vervelend gevoel ergens in je lichaam. Lichamelijk leed, veroorzaakt door ziekte of verwonding. Geestelijk leed.
Wat is leiden: In een bepaalde richting gaan, aangeven wat er moet gebeuren, actie ondernemen, verantwoording nemen.
Wat is lijden: Toestand dat je pijn en ellende hebt, iets ergs voelen, er last en verdriet van hebben. In ellende verkeren. Ondervinden, doorstaan.
Pijn is een signaal, een waarschuwing, dat er iets mis is in ons lichaam of in onze geest. Schenken we aan pijn geen aandacht en lopen wij hieraan voorbij of voor weg, dan kan dit gevolgen voor ons hebben, zowel lichamelijk als geestelijk.
Pijn kun je verdelen in lichamelijke pijn en geestelijke pijn.
Lichamelijke pijn
Lichamelijke, fysieke pijn ontstaat nadat er in het lichaam een signaal wordt afgegeven dat er iets niet in orde is, dat er een verwonding is waardoor het centraal zenuwstelsel prikkels afgeven naar de plek waar de pijn zich bevindt. Pijn is een graadmetervoor ons. Is er geen pijn dan gaat alles goed, is er pijn dan geeft dit aan dat wij over onze grenzen zijn gegaan. Lichamelijke pijn is heel breed en kan diversen oorzaken hebben, bijvoorbeeld; een ongeluk, een bacterie, een ontsteking, een ziekte, hierbij kunnen symptomen, wonden, breuken, enz. ontstaan. Wij lijden pijn, maar weten de reden van het ontstaan van de lichamelijke pijn en is zichtelijk. Omdat wij weten wat eraan de hand is waardoor de lichamelijke pijn is of wordt veroorzaakt, kunnen wij dit behandelen.
Wonden zullen verbonden worden, symptomen, bacteriën, ontstekingen zullen worden behandeld met medicijnen, breuken zullen worden gezet.
Aan de behandeltijd zit meestal een heling- hersteltijd en waarvan wij deze heling- hersteltijd in acht nemen of moeten nemen. Het in acht nemen van de heling- hersteltijd houdt in dat wij rustig aan moeten doen en of moeten rusten om het genezingsproces te bevorderen. Met rust zullen wij genezen. We weten ongeveer hoelang een herstelperiode duurt en accepteren dit omdat we niet anders kunnen, mede ook omdat de oorzaak van de pijn ons belemmerd om op oude voet door te gaan. Nemen wij de heling- hersteltijd niet in acht dan kunnen of zullen hier gevolgen of consequentie aan hangen waardoor de hersteltijd langer zal duren.
Bijvoorbeeld; je hebt een gebroken been, deze wordt recht gezet, er gaat gips om heen. Doordat er gips om het been zit ben je belemmerd in je doen en laten, je zult niet of nauwelijks kunnen lopen. Je wordt gedwongen tot rust en rustig aan te doen. Je weet dat je rustig aan moet doen om de breuk te laten helen. Je accepteert dat het zo is. Pas als het been geheeld is kan men weer verder.
Doe je niet rustig aan dan zullen er consequenties aan vast zitten bijvoorbeeld langere geneestijd of verkeerde groei, wat weer recht gezet moet worden en weer moet helen. Bij wonden, breuken, enz. zal dit moeten helen, de tijd krijgen, nemen, moeten nemen om te herstellen, te helen. Het is een lichamelijke zichtelijke pijn waarbij een excuus is om even iets niets te hoeven doen.
Onzichtbare pijn
Lichamelijke, fysieke pijn kan ook onzichtbaar zijn, hierbij kun je denken aan spierpijn, hoofdpijn, enz. Vaak komt deze pijn voort uit overbelasting waarbij je over je persoonlijke grenzen bent gegaan. (zie ook over persoonlijke grenzen gaan) Deze pijn kan ondraaglijk zijn. Als wij pijn hebben dan is onze eerste zorg om hier iets aan te doen, we zullen de pijn willen bestrijden om de pijn te laten afnemen en of helemaal weg krijgen. Om het dragelijk te maken zullen wij pijnstilling nemen, het woord zegt het al, pijn en stilling, het stilt de pijn. Pijnstilling in de vorm van een paracetamol, of ibuprofen kunnen we innemen om de pijn te verlichten of weg te krijgen maar veelal is dit een lapmiddel omdat de oorzaak van de pijn niet wordt aangepakt. Paracetamol of ibuprofen zal de pijn verzachten of wegnemen maar de oorzaak van de pijn zal het niet wegnemen.
Er zijn ook ziektes, die onzichtbaar zijn, en die lichamelijke pijn geven, bijvoorbeeld: fibromyalgie, CVS, ME. De oorzaak van deze ziektes zijn tot op heden nog niet bekend en te verklaren maar geven symptomen af van lichamelijke pijn. Dit kan ondragelijke pijnen geven, waardoor er geleden wordt. De gradatie van de pijnen kan behandeld worden met medicijnen en door zichzelf in acht te nemen door rust te nemen. Doordat wij geen oorzaak van pijn weten, kan ons dat onzeker maken. (zie ook ziek)
Geestelijke pijn
Geestelijke, mentale, emotionele pijn is niet zichtbaar en niet weg te krijgen door een paracetamol te slikken. Geestelijke pijn, psychische pijn, is een innerlijke wond, het is emotionele pijn. Veelal is deze innerlijke wond van emotionele pijn veroorzaakt door iets of iemand in het verleden waar een negatieve, nare, ervaring aanhangt waar een emotie aan hangt en wat nog niet hersteld, erkent, verwerkt is en deze in het heden problemen geeft.
Hoe komen we aan geestelijke, mentale emotionele pijn? Geestelijke pijn is emotionele pijn welke wordt veroorzaakt door eigen gecreëerde gedachten en de emotie die eraan gehangen is en mee gepaard gaat, en die wij zelf in stand houden en welke zijn voortgekomen uit eerderopgedane ervaringen en waaraan een negatieve uitkomst, ervaring, herinnering hangt. De uitkomst, ervaring, kan zijn voortgekomen uit gebeurtenissen, negatieve aanlering, of gezegdes van anderen, trauma’s, onze opvoeding, hoe wij in het leven staan, enz. Ook kan er sprake zijn van een persoonlijkheidsstoornis welke genetisch is bepaald of aangeleerd.
Negatieve ervaringen uit het verleden kunnen een zeer grote impact op ons hebben in het heden. De uitkomst van eerder negatieve ervaringen bepaald ons denken en gedrag in het heden. Geestelijke, mentale, psychische pijn kan een mens veranderen en vaak is dit niet ten goede van henzelf. Men is diepongelukkig, gaat een bepaald gedrag vertonen wat niet realistisch is voor de buitenwereld. Men weet zich geen raad, kunnen niet met henzelf overweg, met de opgedane ervaring en emotie om dit te plaatsen, te relativeren, te verwerken, wat vaak voortkomt vanuit de basisbehoeften die niet zijn meegegeven, meegekregen, of niet geleerd, hoe hier mee om te gaan. Men geeft zelf aan de eerderopgedane ervaringen over het gebeuren, iemand, gezegde, trauma, enz. een beeld en emotie, en meestal is dit een negatief beeld en negatieve gedachten. (zie ook basislessen – basisbehoeften, ons eigen gedrag)
Het beeld wat er is, of er over hebben, wordt veelal gevoed met negatieve irreële gedachten, over trauma’s, gebeurtenissen, dingen, enz. die niet verwerkt zijn maar die wij bewust of onbewust in ons lichaam en geest hebben opgeslagen en met ons meedragen en blijven oprakelen voor onszelf of naar anderen.
Het zijn negatieve gedachten, waar wij een overtuiging aan hebben gehangen en die wij in onszelf hebben vastgezet en waar wij moeilijk van af kunnen of willen wijken omdat de gedachten en overtuiging ingesleten zijn en die belemmerend zijn of omdat wij niet beter weten waaruit rigide gedrag voortkomt.
Geestelijke, emotionele pijn doe je jezelf aan en met geestelijke pijn hoeft men niet te leven. Ook geestelijke pijn is een wond die geheeld moet worden, alleen besteden wij hier geen aandacht aan om deze geestelijke pijn, de emotionele pijn op te lossen.
Geestelijke pijn, psychische pijn, emotionele pijn, mentale pijn wordt met niet oplossen in stand gehouden. Doordat wij onze eigen gedachten, ons verkeerd denken in stand houden zal men veranderen in negativiteit, zelfmedelijden, er treedt een zelfdestructie op in denken, handelen, voelen, enz. Met je eigen gedachten verniel je jezelf. Door te veel te denken zit je gevangen in je hoofd. Men gaat piekeren, waardoor men slachtoffer wordt van eigen gedachten.
Waardoor is er geestelijke pijn?
Geestelijke, mentale, psychische pijn is ontstaan door negativiteit en veelal uit de herinnering en de emotie die eraan hangt vanuit het verleden en wat niet verwerkt is. Het verleden bestaat alleen nog maar in gedachten waardoor het heden, en het hier en nu worden overschaduwd door de gedachten aan het verleden. Verleden is verleden en alleen een herinnering aan wat er is gebeurd, hier kan niets meeraan gedaan of veranderd worden dan alleen de manier waarop je naar het verleden kijkt. Het is geschiedenis. Vaak laten wij het heden door het verleden bederven, verpesten omdat wij vasthouden aan de herinnering en de emotie die daar aan vast hangt. Het is makkelijker om een ander de schuld te geven en in zelfmedelijden te gaan dan om zelf verantwoording te nemen voor de herinneringen en de eraan vasthangende emotie die ons bezig houden. Herinneringen zijn op zich niet problematisch omdat wij van het verleden kunnen leren. Herinneringen worden pas een probleem wanneer wij ze toelaten, en ze ons helemaal in beslag laten nemen waardoor ze ons ongelukkig maken. Het helemaal in beslag laten nemen wordt of kan een gevangenis worden waarin wrok, verbittering, negativiteit op de voorgrond staat en men veranderd. (zie ook wrok, positief -negatief)
Negatieve mensen zetten bij alles wat zij doen, of ervaren een negatieve ervaring of uitkomst voorop, of zij maken er een negatieve ervaring of uitkomst van. Er wordt geleefd in de wetenschap dat alle uitkomst negatief zal zijn of is, voor henzelf en anderen. Als een ander een positieve ervaring deelt dan zal deze positieve ervaring gelijk onderuit worden gehaald door een eigen negatieve ervaring. Vaak gehoorde uitspraak is; “waarom gebeurd dit mij”. Negatief denken, een negatieve houding hebben trekt negatief en negativiteit aan en kan en zal mensen afstoten.
Er wordt een passieve houding aangenomen waarbij zij er alles aan doen om negativiteit in stand te houden en dit een ander te laten weten. Klagen staat voorop, hebben op alles commentaar, vallen in herhaling over het gebeurde, over wat en hoe zij denken, beleven, waardoor zij denken dat alles wat er gebeurd ‘hen aangedaan wordt door een ander’ en dat zij zelf geen schuld hebben, of blaam treft. Zij verzinnen excuses voor zichzelf en de ander om hiermee zichzelf buiten schot houden. Deze mensen zitten in een vicieuze cirkel, zij hebben besloten om in de slachtofferrol te gaan zitten en hier niet meer uit te komen en houden hiermee het verleden in stand. (zie ook slachtofferrol)
Men heeft een slachtofferrol en slachtoffer mentaliteit aangenomen waarbij men weg loopt voor de waarheid, de confrontatie met de geestelijke pijn. Door weg te lopen, te vluchten, geen confrontatie met de emotionele pijn aan te gaan neemt men geen verantwoording voor zichzelf waardoor men niets oplost en de situatie alleen maar verergert. Zij stralen negatieve energie uit, wat geen gezonde situatie voor henzelf maar ook om hen heen creëert. Dit kan tot spanningen leiden en wat een familierelatie, werkrelatie, relatie, vriendschap, enz. op scherp kan zetten of mee worden verbroken. (zie ook vriendschappen)
Wij kunnen uit onze gedachten gevangenis ontsnappen, ontkomen door ons te concentreren op het heden, en ons bezig te houden met en in het hier en nu. Door te accepteren en los te laten dat het verleden het verleden is waaraan niets meer veranderd kan worden dan alleen de manier waarop je ernaar kijkt. Als men verbitterd is, blijft men oude innerlijke wonden blootleggen. Het is een keuze die gemaakt moet worden. Als je ervoor kiest om wrok, verbittering, negativiteit te blijven koesteren dan creëer je een toekomst die ongelukkig is omdat elke beslissing uit wrok, verbittering negativiteit zal voortkomen.
Een mooi gezegde is “een mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat men vreest”.
De rugzak – bagage die we mee zeulen
Een rugzak is een tas die op de rug gedragen wordt, waarin bagage zit en wordt meegedragen. De rugzak is zichtbaar, de bagage wat in de rugzak zit is niet zichtbaar, totdat de rugzak geopend wordt en de bagage die we nodig hebben eruit halen.
Iedereen heeft vanaf zijn geboorte tot heden een ‘niet zichtelijke rugzak’ op de rug hangen, waarin al de niet zichtelijke bagage zoals ‘leed’ in de vorm van teleurstelling, verdriet wordt gedeponeerd en die wij onbewust meedragen. Het is een onzichtbare tas vol met herinneringen die we meedragen waarvan wij niet bewust zijn dat wij deze met ons meedragen.
Geestelijke, psychische pijn kun je zien als bagage in een rugzak. Bij tegenslagen wordt deze rugzak gevuld met ballast, geestelijke ballast en de rugzak wordt steeds voller, steeds zwaarder. Het is het spreekwoordelijke “last op onze schouders”. Deze last op onze schouders is te voelen in pijn in schouders, rug, enz. Zolang wij deze ‘geestelijke last’ niet opruimen, dus verwerken, herstellen, eraan werken totdat we dit hebben opgelost en verwerkt, zal de rugzak alleen maar zwaarder worden en blijven wij de geestelijke, emotionele bagage met ons mee zeulen. De last, het leed, de pijn, zal constant worden opgerakeld als het van toepassing is. De spreekwoordelijke “oude koeien uit de sloot halen” is hier van toepassing. De spreekwoordelijke “oude koeien steeds uit de sloot halen” of blijven halen, is een teken dat er niet verwerkt is, dat men niet hersteld is van de innerlijke wond, en men niet kan loslaten, en dat men het gebeurde van iets of iemand nog nadraagt, verwijt, aanrekent. (zie ook problemen de baas en –schrijven bij problemen)
Belangrijk is om alle emotionele bagage, die we hebben verzameld en zich heeft opgestapeld in onze rugzak, verwerken. Veelal laten wij na om te verwerken uit angst. Angst om onder ogen te komen en te zien wat eraan de hand is en om erachter te komen hoe de emotionele bagage en innerlijke wond is ontstaan. (zie ook angst en emotie angst) Wij zullen hiervoor weglopen, wegvluchten omdat we de waarheid niet onder ogen willen komen. (zie ook vluchtgedrag bij problemen) Er kan voor worden weggelopen in de vorm er niet meer over te praten, in de hoop dat het dan vanzelf weggaat. Door er niet over te praten, door er niet naar te willen kijken, voelen, zal de emotionele pijn zich alleen maar opstapellen en er zal een dag komen dat de bom barst. Het is geestelijk lijden wat wij onszelf aandoen.
Ook kunnen we er niet voor weglopen en denken dat er niets aan de hand is en dat we hebben verwerkt. Als wij niet verwerken zullen wij steeds een stukje gebeuren naar voren halen, dit als excuus gebruiken en erop teruggrijpen. Het er iedere keerop teruggrijpen of terug komen geeft aan dat wij niet hebben verwerkt. Wij hebben een keuze om de emotionele bagage mee te zeulen of niet. Het is werkelijk mee zeulen, een last die wij niet meer nodig hebben als dit verwerkt is om hier wat van te leren. Je kunt geestelijke bagage zien als kado op weg naar bewustwording. Alles wat eraan bagage is, is een onderwerp wat aandacht behoeft en waar een mooie les achter verscholen ligt als wij hiervoor open staan. De les die achter de geestelijke, emotionele pijn, (als deze is erkend, geaccepteerd, opgelost, verwerkt is) is een begin van een pad wat je kan leiden tot beter, mooier, zelfbewustwording, inzicht, liefde, waarheid, wijsheid, enz. (zie ook spirituele bewustwording)
Emotionele bagage
Aan geestelijke bagage hangt een stukje emotie, bijvoorbeeld, verdriet, gekwetst, boosheid, wraak, angst, teleurstelling, enz. (zie ook emotie)
Wordt een stukje bagage opgeroepen, dan wordt ook de bijbehorende emotie die aan dit stukje bagage hangt opgeroepen, bijvoorbeeld verdriet. Hoe komen wij aan dit verdriet? Als wij het stukje bagage en bijbehorende emotie aandacht geven en het ‘bekijken, bevoelen, analyseren’ dan geven we het de aandacht die het verdient om verwerkt en opgelost te worden. Deze aandacht is een stukje bewustwording over hoe wij met het probleem, de bagage om moeten gaan. Wij moeten letterlijk door de geestelijke, emotionele pijn heen om te verwerken, als wij door deze pijn heen gaan en we voelen wat het te weeg brengt, geeft dit ons inzicht en vrijheid. (zie ook verwerking)
Soms lopen wij jarenlang met geestelijke, emotionele pijn rond, omdat we angst hebben om door de emotie die aan deze bagage hangt heen te gaan. Wij laten ons weerhouden door de vragen, “wat en als en stel dat”. Deze vragen laten ons fantaseren maar durven niet heel veel verder te fantaseren omdat het ons angstig maakt wat de uitkomst zou kunnen zijn. Met de vragen “wat, als en stel dat” maken wij het probleem groter en niet realistischer. Angst laat ons weerhouden om door de emotie heen te gaan maar wat niet nodig is geweest omdat het een “klein” iets was, maar wat wij zelf groter hebben gemaakt met onrealistische gedachten of overtuigingen. Als dit gelijk zou zijn aangepakt, dan had het niet groter geworden. Het zijn de gedachten erover die het groter hebben gemaakt.
Geestelijke, emotionele pijn veroorzaakt ook lichamelijk klachten, zoals hoofdpijn, spierpijn, concentratieverlies, slapeloosheid, vermoeidheid, enz. en vaak komen deze klachten voort uit stress (zie ook stress) en dit ons niet ten goede komt. Als wij doorlopen met geestelijke pijn kan dit leiden tot depressie, of is dit al. (zie ook depressie) Zoals bij een gebroken been, zal ook geestelijke, emotionele pijn geheeld en hersteld moeten worden en zullen we hulp nodig hebben om dit aan te pakken.
Het meeste geestelijke leed op de wereld wordt veroorzaakt door psychische, emotionele pijn, doordat wij vasthouden aan de kijk op het gebeurde. Wij houden vast aan het negatieve gebeurde waardoor wij gaan lijden. Lijden kost energie, het vreet energie. Doordat wij vasthouden, vastzitten in een negatief spiraal, zal er geen positieve energie door ons stromen maar negatieve energie. (zie ook energie) Ons energie niveau zal langzaam leeglopen of geraken en er zal vermoeidheid optreden, wat ons lichamelijk en geestelijk moe zal maken. (zie ook moe zijn)
Keuze maken; blijven wij lijden of niet
Geestelijke pijn hebben wij zelf veroorzaakt omdat er een probleem aan ten grondslag ligt en waaraan wij geen aandacht besteden of willen besteden om deze op te lossen. Geestelijke, psychische, emotionele pijn is een feit, lijden is een keuze. Lijden doen wij onszelf aan door niet naar de oorzaak van probleem te kijken maar hiervoor weg te lopen.
Problemen zullen niet vanzelf weggaan of worden opgelost. Wij zullen aan deze problemen moeten werken om deze op te lossen. Vaak doen wij dit niet omdat wij ontkennen dat we een probleem hebben en wij geen verantwoording voor onszelf nemen, omdat wij niet doorhebben, of willen doorhebben dat wij zelf het probleem zijn of het probleem hebben veroorzaakt. Door ontkenning van het probleem, erkennen wij niet dat wij zelf een probleem hebben die ons geestelijk lijden veroorzaakt. Door niet op de lossen, houden wij onszelf voor de gek, ontkennen wij het probleem en geven wij onszelf permissie om te lijden, waarbij wij onszelf saboteren en staan stil in persoonlijke groei.
Gaan wij de confrontatie aan met de geestelijke, emotionele pijn en het probleem die dit veroorzaakt heeft, dan nemen wij verantwoording voor onszelf, voor ons probleem, voor ons gedrag. We ondernemen actie, we nemen een actieve houding aan. Hiermee geven we aan dat we willen werken aan de emotionele pijn die dit heeft veroorzaakt. Wij willen deze problemen oplossen wat ons kan leiden tot inzicht, waarheid, wijsheid, bewustwording en persoonlijke groei.
Als we erkennen dat wij problemen hebben die geestelijke pijn veroorzaakt dan geven we aan dat we willen werken aan een oplossing. Door te werken aan problemen zal of kan men inzicht opdoen en wij groeien in persoonlijke groei. In het verleden zijn problemen ontstaan, fouten gemaakt, teleurstelling ontstaan en deze problemen, fouten en teleurstellingen zijn er om van te leren als wij hiertoe bereid zijn. Met geestelijke pijn hoeven wij niet rond te lopen. Het is een keuze die wij zelf moeten maken om hier mee te blijven lopen of niet en hiermee verder lijden. Geen keuze maken is ook een keuze maken met als resultaat “stilstaan, afwachten en verder lijden”. Een keuze maken is doorgaan en zal je verder leiden. (zie ook keuzes maken)
- Pijn kan ook lijden zijn. “Lijden; verdragen, ondervinden, iets ergs voelen, leed hebben, ondergaan van smart en ellende, afzien, enz.”. Zonder verantwoording voor onszelf te nemen, met als gevolg stilstaan in persoonlijke groei.
- Pijn kan je ook leiden. “Leiden: in een bepaalde richting gaan of brengen, bestemmen, aangeven wat er moet gebeuren, voorop gaan of staan, aanvoeren, begeleiden, dirigeren, regelen, verantwoording nemen, bewustwording”. Verantwoording nemen voor onszelf met gevolg persoonlijke groei.
Waar kies je voor, jezelf laten lijden of laten leiden door pijn?
Hulp zoeken
Waarom zoeken we wel hulp bij lichamelijke pijn en niet bij geestelijke, emotionele pijn? Hulp zoeken voor geestelijke, psychische, emotionele pijn daar hoef je je niet voor te schamen, zeker niet!
Herstel, verwerking van geestelijke, emotionele pijn kan inhouden dat je hulp van een ander nodig hebt, simpelweg omdat je er zelf niet meer uitkomt. Je zit vast in een vicieuze cirkel en daarmee houd je geestelijke pijn in stand of versterkt dit. Dit heb je meestal zelf niet meer in de gaten. De buitenwereld heeft dit wel in de gaten en ziet dat het niet goed gaat. Of zij geven dit bij jou aan door met je te praten wat zij ervaren of ze gaan mee in jouw gedrag en zeggen niets tegen je wat zij met jou ervaren en bevestigen daarmee jouw gedachten.
Als dit besproken wordt met je, dan zal er meestal verzet zijn, is er weerstand, je gaat in de angst en verdediging “Ik ben toch niet gek” zal de eerste gedachte zijn. Nee, je bent niet gek, maar je hebt hulp nodig omdat je zelf over je eigen grenzen bent heen gegaan. Grenzen die je nog niet kent en die je zult moeten leren kennen om in het vervolg persoonlijke grenzen te kunnen bewaken. (zie ook over persoonlijke grenzen gaan) Je houdt je geestelijke pijn in stand door verkeerd te denken en gaat je hiernaar gedragen. Je zit nu in een situatie waarin je het zelf niet meer alleen kan en je zult moeten leren om anders te gaan denken zodat dit in de toekomst zich niet kan herhalen. Zoek hulp als je geestelijke, psychische, emotionele pijn hebt en dit erkent bij je huisarts. In overleg met de huisarts en met een verwijzing van de huisarts kan je naar een therapeut verwezen worden die jou kan helpen om een andere weg in te slaan waarin jouw herstel, verwerking voorop staat.
Het woord ’therapeut’ is een verzamelnaam voor iedereen die zich beroepsmatig bezighoudt met een therapie met als doel de methode, de therapie toe te passen ter genezing van de lichamelijke of geestelijke problemen van eenieder die dit nodig heeft. Therapie kan verschillen, je hebt reguliere therapie en alternatieve therapie. (zie ook reguliere en alternatieve geneeskunde)
Bij het horen van het woord “psycholoog of psychiater” steigeren de meeste mensen al, schieten in de angst. Maar dat is niet nodig. Een psycholoog, psychiater is een iemand die zich bezighoudt met de geest, de psyche van de mens en het daaruit voortkomende gedrag. Het verschil tussen een psycholoog en psychiater is:
- Een psychiater is arts en heeft doorgestudeerd met als specialisatie “psychiatrie”, omdat hij of zij arts is kan hij of zij medicatie voorschrijven.
- Een psycholoog is geen arts, hij of zij heeft psychologie gestudeerd en is daarin afgestudeerd, hij of zij mag geen medicatie voorschrijven.
Problemen dienen te worden opgelost, en verwerkt en voor die oplossing moeten we weten hoe we in elkaar zitten, hoe we denken, hoe ons gedrag is, en hoe ons gedrag is bepaald en tot stand is gekomen. Dit heet psychologie. Door deze reis te maken geef je jezelf een cadeau, je maakt de reis naar bewustwording, je leert je zelf kennen, je leert bij je gevoel te komen. En toevallig is daar meestal een buitenstaandervoor nodig om je op dit pad te krijgen, die je wijst op je gedrag, want dit heb je zelf niet door.
Ik vind psychologie een cadeautje, het helpt je je reis naar binnen te maken en jezelf te hervinden, een weg van bewustwording.
Bij geestelijke, emotionele pijn komt anders denken en doen om de hoek kijken om dit lijden te stoppen, er is geestelijke en emotionele overbelasting waarbij je geholpen moet worden, omdat jijzelf hierin bent vastgelopen. Doordat je bent vastgelopen kun je dit niet meer alleen af en hulp is hierbij geboden. Je eigen gedrag en gedachten zullen als ware moeten worden omgeprogrammeerd, en dit kan als je erkent dat er een probleem is wat geestelijk lijden veroorzaakt en wat een zeer belangrijke les is voor het herstel. Verwerking en acceptatie leiden tot verbetering, verandering, persoonlijke en spirituele groei als je de wil hebt dit te willen.
We zijn niet voor niets ziek geworden, we hebben niet voor niets geestelijke, emotionele pijn, we hebben grenzen overschreden en waarom zijn we ziek geworden en waarom hebben we grenzen overschreden? (zie ook de kracht van de gedachte) Dit komt voort uit ons eerdere denken en gedrag wat wij hebben opgedaan, gecreeerd in het verleden. Cognitieve gedragstherapie is een goede weg voor herstel en verwerking, een mooi boek hierover is Cognitieve gedragstherapie voor dummies. Ook een mooi, hulpzaamboek is “je kunt je leven helen” van Louisa Hay.
“Pain is a warning that something’s wrong, I pray to God that it won’t be long” Madonna
Zie ook andere onderwerpen uit “Spirituele bewustwording en wegen”.