De kunst van het alleen zijn

 

Wat is alleen:              Zonder gezelschap, afgezonderd, zonder anderen, in je eentje.

 

Alleen zijn, als je jezelf deze vraag stelt, wat komt er dan in je op?

 

Alleen zijn is een omstandigheid, situatie, toestand, waarin je alleen bent. Hierin ben op jezelf aangewezen, teruggeworpen, met je gevoel en gedachten, waarin je je eigen beslissingen neemt, waarmee je tijd met jezelf doorbrengt, tijd voor jezelf hebt en deze niet tijd niet deelt met anderen. Zo zijn er situaties waarin mensen alleen zijn, of leven, omdat zij zelf de keuze hebben gemaakt alleen te zijn of te leven en daar vrede mee hebben en dit fijn vinden, waarin zij zich op hun gemak voelen met zichzelf, en er zijn situaties waarin mensen alleen zijn, of leven en daar geen vrede mee hebben en dit niet fijn vinden en waarin zij zich niet op hun gemakt voelen met zichzelf.

Vele mensen denken onbewust dat zij niet ‘alleen’ kunnen zijn of leven en daardoor niet “gelukkig” kunnen zijn. Geluk: toestand van volkomen tevredenheid met, over alles en iedereen.

Vele mensen denken dat geluk afhangt van een ander en dat er een ander nodig is die voor het ‘eigen geluk gevoel’ zal zorgen of dat geluk van een ander zal of moet komen. Hierbij wordt gedacht dat alles afhangt van de ander om zichzelf goed, gelukkig te voelen, mee te tellen, dat je met een ander compleet bent. Als dit afwijkt, denkt men dat men ongelukkig is. Ongelukkig: toestand van ontevredenheid met, over alles en iedereen.

 

Op de vlucht om niet alleen te willen zijn

Vele mensen, beseffen niet dat ‘het niet alleen zijn, willen of kunnen zijn’ hun eigenlijke probleem is. Zij hebben dit zelf nog niet bedacht of door of willen dit niet door hebben. Niet alleen willen of kunnen zijn komt voort uit een gevoel wat men van binnenuit ervaart. Men voelt zich niet fijn als men alleen is. Men voelt onrust in zichzelf.  Onrust is een reactie op een onvervulde behoefte. Men is rusteloos en men weet hier geen raad mee waardoor men een bepaald gedrag gaat vertonen wat je kunt vergelijken met vluchten, weglopen. Dit is “vluchtgedrag of wegloopgedrag”. Vluchtgedrag; weg willen zijn van de plek waar men is, niet thuis willen zijn omdat daar verder niemand anders is. Men gaat ‘op zoek’, men vlucht hiermee om uit of van dit onrust gevoel af te komen, te ontsnappen, te vermijden, weg te krijgen. Men doet er alles aan om het onrustige gevoel wat men van binnenuit ervaart niet te hoeven voelen, om gedachten die men heeft te stoppen, te vervangen voor andere gedachten.

Door weg te gaan, weg te zijn vermijden zij “het alleen zijn”. Het alleen zijn met eigen gedachten en eigen gevoel.

Door contact met anderen te zoeken, gezelschap van anderen op te zoeken, verzinnen zij alsmaar een ‘excuus’ voor zichzelf om niet allen te hoeven zijn met zichzelf, met gevoel en gedachten, waarbij de ander hen als ware vermaakt op die momenten van samenzijn. Het enige doel hiervan is, is het verkrijgen van een eigen rustig gevoel, waarvan men denkt dat dit gevoel ergens anders te vinden of te krijgen is en dat dit van een ander afhangt. Er wordt gedacht dat een ander het eigen leegte gevoel kan opvullen. Als je hen vraagt waarom ze zo veel weg zijn, zullen zij dit ontkennen of verdedigen, met het gezegde “daar is het gezelliger – ik verveel me thuis – ik ga naar vrienden, enz.”. Er zal altijd een excuus zijn voor het weg zijn. (zie ook vluchtgedrag)

Deze mensen zijn nooit thuis of als zij thuis zijn is er iemand op bezoek bij hen als zij privé  vrij zijn, simpelweg omdat ze zo rusteloos zijn dat ze niet thuis ‘alleen’ willen of kunnen zijn. Zij missen “iets” in hun leven en gaan op zoek naar vervanging van het ‘iets missen’. Wat zij ervaren is eenzaamheid, eenzaam is een gevoel dat men iets mist en zoeken voor het missen een vervangingen in contact met vrienden, familie of gezelschap.

Het ontvluchten zie je in diversen situaties gebeuren, bijvoorbeeld: na werk een afspraak plannen met vrienden, familie. Het weekend of de vrije dag vol proppen met afspraken, na een geëindigde, verbroken relatie gelijk op zoek gaan naar een nieuwe relatie. Bij thuiskomst gelijk de telefoon te pakken en contact te zoeken. Bovenstaande allemaal excuses om maar niet alleen te hoeven zijn met zichzelf.

Als het samenzijn is afgelopen zal de onrust en leegte weer gevoeld worden en begint alles opnieuw, het is een herhaalpatroon waar men in vast zit.

 

Weglopen voor de innerlijke waarheid

Hoe ontstaat rusteloosheid, innerlijke onrust? Innerlijke onrust ontstaat uit niet in balans zijn met jezelf. Er is geen rust in zichzelf. Innerlijke onrust kan ontstaan vanuit ontevredenheid, teleurstelling, onwetendheid, problemen, zorgen, verveling, een onvervulde behoefte, enz. waarvan wij niet in staat zijn of willen zijn om de oorzaak van deze onrust op te lossen.

Het ‘vluchtgedrag’ wegloop gedrag, komt voort uit onbewuste angst om niet alleen te hoeven zijn met gevoel en gedachten over de oorzaak van de onrust en men raakt als ware in paniek omdat rusteloosheid, het onrust gevoel in zichzelf hen overvalt. (zie ook angst) Door weg te lopen, weg te zijn, denkt men dat men de onrust kan vermijden.

Door te vermijden, te ontlopen, de confrontatie met zichzelf niet aan te gaan, probeert men zichzelf te ontlopen, waarbij men weg loopt, vlucht voor zichzelf, de gedachten, het innerlijke gevoel en waarvan men denkt dat “je je gelukkig voelen“, ergens anders gezocht, gehaald moet of kan worden, met de gedachten dat voor dat gevoel een ander nodig is om hen gelukkig te maken, te voelen, anders voelt men zich eenzaam. Men wil de confrontatie niet met zichzelf aangaan. Men wil of kan de veroorzaker(s) van de onrust die in hen ontstaan is niet onder ogen komen of erover nadenken.

Veroorzakers van onrust kunnen ontstaan uit bijvoorbeeld: ontevredenheid, teleurstelling, onwetendheid, problemen, zorgen, verveling, enz. Deze problemen en emotie zijn er en lossen zich niet vanzelf op. De vraag is: hoe zijn bijvoorbeeld bovenstaande voorbeelden ontstaan? Door weg te gaan verschuiven wij onze aandacht naar iets anders, maar bij thuiskomst zal “het probleem, onwetendheid, teleurstelling, ontevredenheid, de zorg, of anders” weer net zo hard als daarvoor aanwezig zijn. (zie ook emotie)

Veelal wordt er gedacht dat een ander onze problemen kan oplossen door erover te praten, te blijven praten of te klagen bij een ander, maar als dit constant gebeurd bij degene waar men naar toe is gegaan dan kan of zal dit snel als hinderlijk door de ander worden ervaren, omdat het als negatief wordt ervaren, waardoor de ander de gedachten kan of zal hebben ‘daar is hij of zij weer’, ‘hier zit ik niet op te wachten’. Vriendschappen kunnen hierbij onder druk komen te staan waarbij vrienden zich tegen je kunnen keren, afstand doen of een vriendschap verbreken. (zie ook vriendschappen)

Op problemen, zorgen of anders moet actie op worden ondernomen om deze op te lossen. Problemen lossen niet op als wij ze de rug toekeren. Als wij actie ondernemen nalaten, het niet oplossen, gaat het probleem niet vanzelf weg of over ook al wordt dit wel vaak gedacht. “Als wij er niet aan denken of over praten dan gaat het vanzelf over” “het waait wel over” is hier het motto. Als wij dit motto blijven vasthouden dan houden wij ons zelf voor de gek want het probleem of anders blijft in onze gedachten zitten net zolang totdat dit is opgelost. (zie ook problemen de baas) Als wij blijven weglopen en nalaten op te lossen kunnen wij hier hinder van ondervinden met grote gevolgen voor ons zelf zowel lichamelijk als geestelijk.

Door constant weg te zijn, te vluchten gaan wij over onze eigen grenzen heen, wat lichamelijke en geestelijke gevolgen met zich mee kan brengen en wat zich kan uiten in moeheid, stress, slapeloosheid, depressie, lijden enz. Door contant in beweging met problemen, zorgen of anders te zijn en door deze te vermijden, te ontlopen en daarvoor te vluchten zal men geen innerlijke rust vinden maar juist het tegenover gestelde waardoor onze lichamelijke en geestelijke energie accu leeg zal lopen. (zie ook energie) Er zal onrust in ons blijven zitten totdat wij hier zelf wat aan doen. Onze lichamelijke  energetische accu, zal langzaam leeglopen omdat wij constant in beweging zijn met vluchten, problemen wat onze energie vreet. We hebben rust, ontspanning nodig om op te laden, te verwerken, om bij te tanken om zo onze energie accu op pijl te brengen en te houden. (zie ook moe zijn – stress- lijden of leiden – verwerken)

 

Hoe vind je innerlijke rust

Innerlijke rust vind je door de waarheid onder ogen te komen en niet meer te liegen tegen jezelf en je zelf voor te liegen door excuses te verzinnen om bijvoorbeeld iets niet te doen of te vluchten. Als je de waarheid onder ogen komt zal dit bevrijdend werken.  Als je voor jezelf door hebt dat “ik kan niet alleen zijn” het probleem vormt of is, dan kun je jezelf de vraag stellen “waarom kan ik niet alleen zijn?”. Je zult jezelf eerst een vraag moeten stellen om achter een antwoord te komen.

Innerlijke rust en de daarbij behorende innerlijke vrede, vind je door ‘alleen’ te zijn en op reis te gaan in en naar jezelf naar je gevoel zodat je jezelf leert kennen. Deze reis kun je alleen maken als je alleen bent, zodat je alleen met je gedachten en gevoel kan zijn en kan nadenken over wat jij wilt zonder afgeleid te worden door anderen. Je hebt de stilte, de rust nodig om op onderzoek uit te gaan en dit moet je alleen doen om hier aandacht aan te besteden. Door alleen te zijn heb je de tijd voor jezelf waarin je persoonlijke groei reis kunt maken.

Door te erkennen en de waarheid over jezelf onder ogen te komen kun je elke onrust, rusteloosheid oplossen. Door niet weg te lopen voor je problemen, zorgen, of anders en waarbij gedachten je in de greep houden. Door de confrontatie hiermee aan te gaan en deze te onderzoeken en te analyseren zul je komen tot zelfkennis en zul je erachter komen wie je bent en wilt zijn. Veelal laten wij het na om deze ‘persoonlijke groei reis tot bewustwording’ te maken omdat we bang zijn om deze innerlijke reis te maken want wij weten immers niet wat de uitkomst van deze persoonlijke groei reis zal zijn en denken wij dat het gemakkelijker is om hiervan weg te lopen.

Ga op onderzoek uit wie je bent, wie je wilt zijn, wat je wilt, wat je doelen zijn, wat jouw eigen beslissingen zijn, wat jouw waarden en normen zijn, wat jouw eigen meningen zijn zonder beïnvloeding van buitenaf, waar je werkelijke interesses liggen, enz. Alleen door deze persoonlijke innerlijke reis te maken zul je jezelf leren kennen en wat jou gelukkig maakt en wat los staat van anderen wat jouw bewustwording en eigenwaarde zal vergroten. “Geluk” is niet te vinden bij iemand of ergens anders. Geluk zit in jezelf, wat jij er zelf van maakt, jij bent degene die zichzelf gelukkig kan maken en innerlijke rust en vrede kan vinden als jij zelf hiervoor de keuze maakt. Je moet eerst geluk in jezelf vinden voordat je een ander gelukkig kan maken. (zie ook zelfvertrouwen en andere zelven in bewustwording)

Liefde voor jezelf is hier het toverwoord. (zie ook liefde)

Zolang er geen keuze gemaakt wordt om verandering aan te brengen en door te gaan met geen waarheid onder ogen te komen en onszelf te blijven voorliegen en tegen onszelf te blijven liegen dan zal of kan er geen liefde, waardering, zelfrespect, zelfacceptatie, zelfkennis, zelfvertrouwen, innerlijke rust voor jezelf zijn. (zie ook keuzes maken)

Je zult blijven denken dat je een ander nodig hebt om jou op bepaalde momenten gelukkig te maken, hierbij stel je jezelf afhankelijk op en verleg je de aandacht voor jezelf naar een ander. Je zult naar personen vluchten om de gedachte die je daar over hebt waar te maken, je voldoening te halen. Deze gedachte kan vergaande gevolgen hebben voor jezelf en anderen.

Als er geen innerlijke rust is, maar rusteloosheid, zul je claim gedrag tentoon gaan spreiden. Je dwingt als ware een ander om zijn of haar tijd met jou door te brengen met de gedachten daar rust te vinden. Je verwacht van een ander, dat zij voor jou klaar staan, tijd maken op de momenten dat het jou uitkomt. Echter kunnen er ook situaties voorkomen dat de ander hier even geen tijd voor heeft omdat er een prioriteit is bij diegene waardoor er ‘nee’ wordt gezegd. Deze ‘nee’ is een afwijzing en kan hard aankomen omdat de afwijzing niet verwacht was. Er werd van de ander verwacht dat men stand te pede tijd voor hen werd of wordt vrijgemaakt, er is een teleurstelling, men verwacht iets terug omdat men in het verleden ook iets voor de ander gedaan heeft dat zelfde wordt nu terug verwacht. Echter werkt het leven en de daarbij behorende vriendschappen zo niet. Vriendschappen met wie dan ook horen onvoorwaardelijke te zijn: Onvoorwaardelijk; zonder terug verwachting. (zie ook verwachting)

Bij niet alleen kunnen of willen zijn wordt er vaak een beroep gedaan op anderen, het contact wat er wordt gezocht is een schreeuw om aandacht van een ander om de aandacht voor jezelf te vermijden. Waarbij eigen beslissingen, zelfstandigheid uit de weg worden gegaan en bij een ander worden neergelegd. Wij zullen onze problemen, zorgen of anders bij de ander neerleggen omdat het zelfvertrouwen ontbreekt, er zal altijd twijfel zijn waardoor men niet zelfstandig kan denken, beslissingen kan nemen, waardoor er geklaagd zal worden en alles in het teken van negativisme staat. Er moet van een ander een bevestiging komen dat we het goed doen en het liefst zouden wij zien dat de ander onze problemen, zorg of anders oplost. Je neemt hierbij een slachtofferrol aan en houdt deze in stand. (zie slachtofferrol)

Als wij de persoonlijke groei reis maken, zal dit leiden en ons vergroten tot liefde voor ons zelf, zelfkennis, zelfrespect, zelfvertrouwen, zelfacceptatie, met als uitkomst eigenwaarde, waardering voor ons zelf, zelfstandigheid waarbij we een ander niet nodig hebben om gelukkig te zijn omdat geluk van binnenuit wordt gegeven wat ons eigen geluk gevoel vergroot. Het is gelukkig zijn met jezelf waardoor je jezelf niet eenzaam voelt maar juist tot meer in staat waardoor alles je makkelijker afgaat. (zie ook “de zelven”)

Als je jezelf door en door kent, dan zal er innerlijke rust zijn, en zal ‘weg gaan’ een eigen beslissing zijn om tijd door te brengen bij vrienden, familie of anders omdat je geïnteresseerd bent in hen, het zal geen verplichting zijn. Thuis zal een veilige haven voor je zijn waar je je fijn voelt, waar je het liefst wilt zijn en waarbij je zelf de keuze maakt of je iemand om je heen wilt voor een periode of niet.

 

Eenzaam en gedachten van anderen hierover

Mensen die alleen leven of zijn en deze keuze bewust hebben gemaakt, zoeken bij tijden de gezelligheid van een ander op, hieruit ontstaan vriendschappen. Als deze vriendschappen in balans zijn dan voelen wij ons hier goed bij. Alleenstaande/vrijgezellen worden veelal weg gezet als ‘eenzaam en daarmee zielig’, maar is dit ook zo? Zijn deze mensen eenzaam en zielig? Veelal wordt alleen zijn verward met eenzaam zijn.

Je kunt eigen gedachten en gevoelens hebben over eenzaam zijn, zoals: het gevoel helemaal alleen te zijn, ver weg van alles en iedereen, geïsoleerd te zijn, verlaten te zijn door anderen en daarbij het gevoel hebbend van zielig te zijn en daarbij de gedachten hebbend dat men niet aardig gevonden wordt. Ook gedachten: ‘ze vinden mij niet leuk, daarom komen ze niet.’ Eenzaam is een gevoel van missen, gemis, iets ontbreken waardoor er op zoek wordt gegaan. Men gaat hierbij in zelfmedelijden.

Ook is er de buitenwereld gedachte over iemand die alleen is, zoals bijvoorbeeld: dat er door anderen gedacht wordt dat alleenstaande(n)/vrijgezellen eenzaam en daarmee zielig zijn, dat alleenstaande(n)/vrijgezellen geen vrienden hebben. Dat zij bijvoorbeeld met de feestdagen zoals kerst moeten worden uitgenodigd omdat zij anders “alleen” zijn. Dit zijn gedachten die door een ander al op voorhand zijn gevormd over alleenstaande(n)/vrijgezellen mensen en dat deze mensen eenzaam en daarmee zielig zijn. Maar wat als een iemand er zelf voor kiest of gekozen heeft om alleenstaand te zijn of alleen te willen zijn en dit fijn, prima vindt en gelukkig is met zichzelf en met deze situatie. Deze gedachten kunnen wij niet plaatsen of vatten, want ‘niemand’ wil toch alleen zijn.

 

Alleen zijn en gedachten van anderen hierover

Mensen kunnen de behoefte hebben om alleen te zijn, iets alleen te doen, om alleen te leven. Iedereen heeft weleens de behoefte om even alleen te zijn. Er wordt op dat moment bewust gekozen voor zichzelf. Wij trekken ons terug vanuit de buitenwereld omdat wij bijvoorbeeld rust willen, iets alleen willen doen, wij doen niet open als er gebeld wordt want wij willen op dat moment niet gestoord worden. Mensen die er voor kiezen of alleen te leven of alleen te zijn hebben bewust een keuze gemaakt om dit te doen. Zij leven in vrede en in balans met zichzelf en vinden het fijn om alleen te zijn en alleen tijd door te brengen. Zij kiezen zelf om gezelschap op te zoeken of niet en zijn of vinden zichzelf niet zielig.

De buitenwereld denkt meestal over deze “alleen mensen” of mensen die tijd voor zichzelf nodig hebben dat deze mensen egoïstisch zijn, echter zijn deze mensen niet egoïstisch. Het is de gedachten van de buitenwereld die men erover heeft wat hen zelf egoïstisch maakt. De buitenwereld heeft bijvoorbeeld een uitnodiging voor gezelschap gedaan aan een iemand die alleen is waarop een afwijzing is gekomen omdat de persoon er voor gekozen heeft iets anders te doen. De persoon heeft voor zichzelf gekozen en niet voor de buitenwereld, wat de buitenwereld opvat en ervaart als een afwijzing, teleurstelling, men heeft niet verkregen wat men graag wilde en dat is egoïsme.

 

Bewust even alleen zijn

Soms kunnen we de behoefte hebben om echt ‘even helemaal alleen te willen zijn’. Echt even alleen willen zijn komt voort uit een gevoel wat wij in onszelf ervaren. Wij voelen druk. Druk, niet in de zin van druk zijn, maar druk in de zin van een beklemming, we voelen ons benauwd, we kunnen er even niets meer bij hebben.

Als wij druk voelen dan zijn wij veelal overprikkeld met emotie, indrukken die wij gedurende de dag hebben ontvangen en die wij moeten verwerken of dat het ‘te druk’ is om ons heen en wij uit het te druk zijn om ons heen willen ontsnappen. We trekken ons terug in even alleen willen zijn, om veelal tot onszelf te komen.

Bij kinderen zie je dit ook gebeuren, als het hen te druk wordt, zonderen ze zich af, om op een later tijdstip zich weer ergens bij te voegen.

Mensen die gevoelig zijn, hoog sensitieve personen zullen zich ook niet fijn voelen bij ‘drukte’, ook zij zullen liever alleen willen zijn. (zie ook hoogsensitief)

Ook bij mensen die verdriet hebben, of een depressie, zie je dat zij zich terugtrekken en alleen willen zijn. (zie verdriet, depressie)

 

Gelukkig zijn met jezelf is innerlijke vrede

Als er innerlijke vrede is en gelukkig met jezelf bent dan is er geen eenzaam gevoel. Er is liefde voor jezelf. Je zult je niet eenzaam voelen omdat je niemand of een situatie mist omdat je jezelf kan vermaken en in volmaakte tevredenheid bent met jezelf. Er is geen behoefte om weg te vluchten omdat je in balans bent met jezelf. Je kiest er zelf voor om vrienden of gezelschap om je heen te hebben. Meestal trek je vrienden, mensen aan die graag bij jou willen zijn omdat je de rust, vrede en positiviteit uitstraalt. (zie ook positief en negatief) Ook hierin maak je zelf de keuze of je gezelschap wilt ja of nee.

Als er geen innerlijke vrede is met jezelf dan zal er een eenzaam gevoel zijn, waarbij alles wordt gedaan om dit eenzame gevoel te vermijden. Je zult op de vlucht zijn of gaan om het eenzame gevoel te vervangen.

Wat “alleen zijn” ook kan opleveren, is dat je nieuwe dingen over jezelf zult ontdekken, zoals interesses of hobby’s en zo kunnen er nieuwe hobby’s ontstaan. Hobby’s waarbij je alleen moet zijn om deze te kunnen beoefenen of uitvoeren en waarvan je in het verleden geen weet van had of tijd had omdat je vervanging bij anderen zocht. Je leert daardoor jezelf te vermaken. Je zult merken dat als je bijvoorbeeld gestoord wordt in je activiteit door bijvoorbeeld de deurbel of telefoon en je bezigheid dan moet onderbreken of beëindigen, dat je dit niet als prettig zal ervaren omdat iemand anders even jouw aandacht wil maar jij hier juist alleen mee verder wil gaan.

 

Jezelf kennen is het mooiste kado wat je jezelf kunt geven! De kunst van het alleen zijn, is een middel om persoonlijke groei te bevorderen en hier wijzer, bewuster van te worden.

 

“Be good to yourself, because nobody else has the power to make you happy” George Michael

 

 

Zie ook onderwerpen uit “Spirituele bewustwording en wegen”