Vluchtgedrag bij problemen

 

Wat is vluchtgedrag:    Weglopen, trachten te ontkomen aan gevaar, weglopen, snel weggaan om te ontkomen, afwijkend gedrag, weglopen voor de waarheid.

Wat is probleem:    Narigheid, moeilijkheden, sores, zorgen, een vraagstuk wat nog niet is opgelost.

 

Iedereen heeft wel eens last van vluchtgedrag. Iedereen heeft wel eens zin om ‘even niets te doen’, of als ‘even iets te moeilijk is, dat het wordt weggelegd’, om er even over na te denken wat je het beste kunt doen, of ‘dat we even iets niet zien zitten’. We zeggen tegen onszelf, ‘nu even niet’, en besluiten voor onszelf even iets anders te gaan doen. We zoeken afleiding in andere dingen, bij personen, op zich heel normaal en wat niet helemaal niet erg is, als wij daarna maar besluiten om het later te doen. Maar, als wij dingen blijven uitstellen, ontlopen of niets ondernemen omdat iets te moeilijk is of wordt, of iets niet zien zitten dan hebben, creëren wij het probleem vluchtgedrag.

Vluchten is een reactie vanuit  de emotie angst. Vluchten doet men veelal op voorhand omdat men denkt dat er potentieel gevaar dreigt, echter kan de realiteit heel anders zijn. Angst kan ons dingen laten zien en geloven die er niet hoeven te zijn of zijn.

Wat de één ziet als gevaar, kan voor een ander geen realiteit zijn, dit niet zo zien, beschouwen als gevaar of bedreiging. Het is de inschatting, kennis, inzicht, ervaring die de mens heeft opgedaan, ons bewustzijn, hoe wij zijn opgevoed, hoe wij in het leven staan. Vluchtgedrag is een zelfgecreëerd gedrag wat volgens oude patronen is ontstaan, ingesleten en wat voortkomt uit ons eigen ‘geloofsysteem’.

Vluchtgedrag kan ook zijn ontstaan vanuit eerder opgedane ervaringen waar een negatieve uitslag aan hangt, problemen, moeilijkheden, confrontaties, gesprekken, gedrag, gedachten en waarmee de emotie angst naar boven komt. Vluchtgedrag kan ook een reactie zijn vanuit angst, angst voor de gevolgen, de waarheid, de werkelijkheid, de realiteit. Vluchten is weglopen, is de controle  over onszelf proberen terug te krijgen.

Vluchtgedrag komt voor zowel bij mannen als vrouwen.

 

Bepalend

Ons gedrag wordt bepaald door onze eigen gedachten, gezegdes, gedrag. Hoe wij zijn opgevoed bepaald ons gedrag en karakter en persoonlijkheid van nu. Ons eigen gedrag komt voort uit hoe wij zijn opgevoed, uit de lessen die wij hebben geleerd in het verleden van onze opvoeders. Onze opvoeding is de basis van ons gedrag. We worden geboren en daarmee begint onze opvoeding, onze vorming van onze persoonlijkheid. Persoonlijkheid; totaal van gedrag, eigenschappen, karakter van de mens.

Met een geboorte begint het ouderschap voor ouders. Ouderschap: het vader en moeder zijn. Ouderschap is opvoeding. Een belangrijke taak voor ouders- opvoeders en geldt voor iedereen die kinderen heeft is om je kind op het leven voor te bereiden, ze hoeven dit niet leuk te vinden, het moet ze op het leven voorbereiden.

Opvoeding is het kind leren, sturing geven, voorbereiden op het leven, omdat zij dit nog niet weten en nog niet hebben geleerd wat zij moeten leren over het leven omdat inzicht en ervaring nog ontbreken. Het is leren van de basisbehoeften, basislessen, zoals: regels, normen en waarden, zelfstandigheid, onafhankelijkheid, verantwoording nemen, socialiseren, het omgaan met teleurstellingen. Het leren van zelfstandig nadenken, eerlijk zijn, van keuzes maken, het leren dat elke keuze die gemaakt wordt een gevolg heeft, het leren kennen van verschillen bijvoorbeeld tussen goed en kwaad, het gevaar herkennen, tussen assertief en agressie, het leren van oorzaak en gevolg, consequenties, zelfredzaamheid, het leren van rechten en plichten, is actie reactie, is corrigeren, helpen, is tijd, aandacht besteden aan, is luisteren, is communiceren. Het is het kind beschermen, veiligheid, geborgenheid geven. In deze opvoeding leren wij de basisbehoeftes zoals: onvoorwaardelijkheid, liefde, aandacht, veiligheid, geborgenheid, gezien en gehoord worden, het welkom op de wereld zijn, onvoorwaardelijke liefde, enz.. Met onze opvoeding wordt onze persoonlijkheid en karakter gevormd. Met een geboorte wordt er een ‘fulltime’ baan gecreëerd en vaak wordt dit vergeten.

Als de basisbehoeften, de basislessen niet zijn niet geleerd, aangeleerd, doorgegeven of vervult, zal of kan hier een persoonlijkheid uit voortkomen met al zijn of haar eigen geloofsysteem, denkwijzen, gezegden, gedrag. Wat men in het verleden heeft geleerd, aangeleerd, zal als overtuigingen, meningen, zienswijzen in ons denken, gevoel, gedrag worden vastgelegd en wat wij meenemen in ons verdere leven.

Als de basis behoeften niet zijn meegekregen, geleerd, en of vervult, kan dit ons tekenen voor het leven, kunnen psychische problemen geven, omdat er beschadigingen, innerlijke wonden zijn toegebracht, ontstaan, in het verleden wat angst, onzekerheid, boosheid met zich mee heeft gebracht en die zich hebben vastgezet in gevoel, gedachten. Men kan hier op latere leeftijd last van krijgen, omdat men niet weet hoe men hier mee moet omgaan.

Een kenmerk voor afwijkend gedrag is kortzichtigheid, waarin men niet verder wil of kan kijken of er ook andere alternatieven, oplossingen zijn, waarbij men niet vooruit denkt of kan denken en daardoor onverstandig handelt zonder begrip voor anderen. Met kortzichtigheid is er een bekrompen, beperkte gedachten gang waarbij men de gevolgen niet kan overzien, voorzien. Men zal, als iets maar afwijkt van de eigen innerlijke overtuiging, mening, in verzet komen, wat veelal voortkomt uit oud aangeleerd gedrag, wat volgens patronen is ontwikkeld en  gebaseerd is op gedachten, overtuigingen die vastgeroest zijn, en een gewoonte zijn geworden en men niet beter weet.

Ervaringen uit het verleden, onverwerkte gebeurtenissen, gezegdes, emoties, vast geroeste overtuigingen, geloofsystemen, meningen, zienswijzen, hoe men in het leven staat, hoe men is opgevoed, angst, kunnen problemen geven, en een oorzaak zijn om vluchtgedrag te vertonen. Het eerder geleerde is zo gewoon geworden en realiteit dat het het gedrag en gedachten in het nu kan verwarren. Ook kan vluchtgedrag voortkomen uit een persoonlijkheidsstoornis welke erfelijk is bepaald of is ontwikkeld.

 

Waarom vluchten we

Vluchten doet men als men angst voelt. Het is een onbewuste reflex vanuit ons instinct. Vluchten doet men als men denkt dat er potentieel gevaar of er een bedreiging is en waarbij er onbewust angst naar boven komt, en waarbij de eerste reactie zal zijn vluchten, wegkomen, onszelf in veiligheid brengen.

Maar, is er potentieel gevaar waarmee ons leven echt wordt bedreigd of dat wij echt in gevaar zijn en wij moeten vluchten? Of denken wij dat er gevaar is en wij moeten vluchten?

Vluchtengedrag kan diverse redenen hebben en kunnen worden opgedeeld in vluchten voor iets en vluchten vanuit iets zoals:

• Voor gevaar
• Voor bedreiging
• Voor geweld
• Voor problemen
• Voor confrontaties
• Voor kritiek
• Voor de waarheid
• Voor verveling

• Vanuit angst
• Vanuit negatieve ervaringen
• Vanuit de waarheid ontlopen
• Vanuit ontkenning
• Vanuit niet alleen kunnen zijn
• Vanuit uitstelgedrag

 

Reactie op vluchten

Vluchtgedrag is een reactie van weglopen, weg vluchten, er vandoor gaan, ontkomen, ontsnappen, en veelal een onbewuste reactie vanuit het gevoel, vanuit de emotie angst, uit ‘het op voorhand gevaar zien’, waarbij iets van binnen niet goed voelt, maar waar je je vinger niet goed op kan leggen en er een ongemakkelijk, niet veilig gevoel bij hebben.

Wij kunnen allemaal wel eens een ‘niet goed gevoel’ hebben wat veelal voortkomt uit intuïtie, Intuïtie is het eerste gevoel wat er in ons opkomt als wij ons in een situatie of onder mensen bevinden. Het is het zesde zintuig, onze natuurlijke raadgever, wat ons ‘waarschuwt voor eventueel potentieel gevaar’. Het is onze innerlijke stem die ons aangeeft of iets klopt of niet klopt. Dit is intuïtie. We voelen iets, het onderbuikgevoel, maar veelal negeren wij het onderbuikgevoel en besteden er geen aandacht aan, maar het zeurende onderbuikgevoel blijft. Door het te ontwijken, te negeren, geven we het gevoel het voordeel van de twijfel. Maar, door te negeren kunnen er gevolgen aan hangen of zijn.

In je leven zul of kun je situaties, mensen, tegen komen waarin dit rare, nare gevoel, deze funny feeling, onderbuikgevoel naar boven komt. Of misschien heb je dit gevoel al. Als je dit nare, rare gevoel hebt dan is het belangrijk dit niet te negeren, blijf niet op de plek of de bij de mensen die jou dit gevoel geven. Het onderbuik gevoel geeft eigenlijk aan “ik vertrouw het niet”.

Luister naar dit gevoel en geef het geen voordeel van de twijfel, laat er gezond wantrouwen zijn tot het tegendeel bewezen is. Bij twijfel hoort het eerste antwoord altijd “nee” te zijn totdat het tegendeel bewezen is. Zoek uit waarom je dit onderbuik, rare gevoel, deze funny feeling hebt. Dit gevoel is er niet voor niets en is voor jou een ‘alarmbel’ die afgaat en die aandacht behoeft om uit te zoeken wat er aan de hand is. Het is een waarschuwingssignaal wat aan jou wordt afgegeven en om hiernaar te handelen. Negeren wij dit signaal dan kan onze veiligheid in gevaar zijn of komen. Door aan het waarschuwingssignaal aandacht te besteden en uit te zoeken wat er aan de hand is dan kunnen wij hiernaar handelen, wat in ons voordeel is en wat onze veiligheid ten goede komt. (zie ook hart en ziel)

Ook kan het voortkomen dat wij ‘immuun’ zijn voor onze intuïtie, onze natuurlijke raadgever, wat ons ‘waarschuwt voor eventueel potentieel gevaar’ en dat wij dit hebben uitgeschakeld, geblokkeerd dat wij ‘geen potentieel gevaar’ zien, maar ‘alleen maar’ gevaar.

 

We voelen ons ongemakkelijk, onveilig

Als wij alleen ‘maar gevaar’ zien, dan zullen wij het gevoel hebben, ons niet veilig te voelen, ons niet gemakkelijk voelen, dan zal onze eerste reactie zijn, om aan dit onveilige, ongemakkelijke gevoel te ontsnappen, door dit te ontwijken, ontlopen, negeren en wij op de vlucht slaan of willen slaan.

Bijvoorbeeld: Je bent te eten gevraagd bij vrienden. Je zit aan tafel en de vrienden krijgen een woordenwisseling waaruit ruzie ontstaat. Jij zit aan tafel en je ziet en hoort het gebeuren. Je zult je ongemakkelijk gaan voelen en willen dat je weg kon, want jij zit hiertussen in en hebt er niets mee te maken. Uit beleefdheid blijf je zitten, maar de drang om weg te gaan zal er zijn en waarbij je niet kan wachten om weg te gaan.

Wat gebeurde er; je wordt geconfronteerd met een ruzie waar jij bij bent. Deze ruzie heeft niets met jou te maken, maar je zit er wel bij. Doordat de twee ruzie maken ga jij je ongemakkelijk voelen, en bij je ongemakkelijk voelen wil je weg.

Ons niet veilig voelen, ons ongemakkelijk voelen is een reactie vanuit onbewuste angst. Angst is veelal een trigger in onszelf vanuit een oude situatie, negatieve ervaring die als overtuiging in ons is vastgezet en wat iets in ons aanraakt wat zegt dat ‘het gevaarlijk is, een bedreiging vormt’. Angst is een trigger om ons zelf te beschermen tegen gevaar, en met gevaar zal men willen vluchten. Angst kan reëel zijn of niet reëel zijn.

Ongemakkelijk, ons niet veilig voelen zal ons doen willen weglopen, wegkomen, en veelal lopen wij hier van weg, vluchten omdat wij onbewust in de emotie angst schieten. Als wij in de emotie angst schieten, zal men vluchtgedrag vertonen en weglopen om zo aan de angst te ontkomen, te ontsnappen. Wij worden overdonderd door het onbewuste gevoel van angst, waarbij wij ons letterlijk in veiligheid willen brengen. Wij worden geconfronteerd met een gevoel wat zegt, dat men iets niet wil op dat moment, iets voelt niet goed en met dit ‘niet goed voelen gevoel’ zullen we willen ontwijken, vermijden, ontlopen. Door te vluchten denken wij dit gevoel te ontsnappen, maar bij geen potentieel gevaar zullen wij dit gevoel blijven behouden. Veelal zal onze eerste reactie hierop zijn, dat wij weg willen zijn van de plek, (meestal de veilige omgeving), de persoon, weg van de problemen, moeilijkheden, de confrontatie, enz. en het ongemakkelijke, niet veilige gevoel wat men voelt.

Maar waar zijn we bang voor? Is er echt gevaar, of denken wij dat er gevaar dreigt?

 

Vluchten voor

Vluchten “voor” doet men als men bang is voor iets of iemand, waarbij wij een inschatting maken dat we in gevaar kunnen komen en of zijn. Veelal denken wij dat wij in gevaar zijn terwijl er geen echt gevaar is.

• Voor gevaar

Vlucht gedrag voor gevaar

Wat is gevaar: kans dat er iets ergs gaat gebeuren, risico, waarschijnlijkheid van naderend onheil, dreigend vooruitzicht, bedreiging, bedenkelijkheid, dreiging, ellende, hachelijke kans, hachelijke situatie, hachelijke toestand, iets wat de veiligheid bedreigt, kans op onheil, kwade kans, nood, nattigheid voelen, onheilsdreiging, onveiligheid, onzelfzuchtig, onraad, onheilsmogelijk.

Bij echt gevaar zal ons leven, onze situatie, onze veiligheid bedreigd worden. Bij echt gevaar zullen wij onszelf in veiligheid moeten brengen om ‘erger’ te voorkomen.

 

• Voor bedreiging

Vlucht gedrag voor bedreiging

Wat is bedreiging: Afschrikken, onheil, gevaar, strafbare handeling, risico, kans op schade. Bedreiging is het dreigen met – in de meeste gevallen – fysiek geweld of de dood tegen een persoon, diens naasten of eigendommen. Bedreigingen kunnen op diverse manieren worden geuit en zijn soms zeer subtiel.

Bij echte dreiging waarbij ons leven in gevaar komt zullen wij actie moeten ondernemen. Als wij bedreigd worden door een persoon met uitingen, fysiek geweld, vernieling of de dood schakel de politie in en stop alle contact met de bedreiger.

 

• Voor geweld

Vlucht gedrag voor geweld

Wat is geweld: bestanddeel van een strafbaar feit, hevige kracht die iemand kwaad doet of schade veroorzaakt, geweld is een algemene term om acties te beschrijven die verwonding of schade bij mensen, dieren, of voorwerpen veroorzaken of bedoeld zijn om die te veroorzaken. Kracht, agressie, boze handeling, dwang, drift, gewelddadigheid, machtsmisbruik, uiting van macht of kracht, onrechtvaardig gebruik van kracht of macht. Met geweld wordt over het algemeen de gewelddadige agressie bedoeld die voortkomt uit egocentrisme, onbewustheid, frustratie en respect- loosheid. Respectloosheid uit het ontbreken van het fundamentele besef dat de andere mens wezenlijk is als wijzelf; uit het ontbreken van empathie.

Bij geweld gaat er veelal woede aan vooraf waarin men vijandig wordt. Als woede plaatsvindt, is dit een teken om voorzichtig te worden, kalm te blijven, het gesprek te stoppen en de plaats te verlaten.

Bij echt fysiek geweld is ons leven in gevaar en zullen wij actie moeten ondernemen. Als wij in een gewelddadige relatie van welke aard dan ook zitten, probeer weg te komen, probeer met anderen contact op te nemen die je kunnen helpen, schakel de politie in. Stop, verbreek alle contact met de geweldpleger.

Bovenstaand gevaar, bedreiging, geweld zijn ‘echt gevaar’ en kunnen gevaarlijk worden waarbij wij in gevaar kunnen komen en veelal is dit gevaar zichtelijk.

 

Denkbaar gevaar

Veelal denken we dat in gevaar zijn, terwijl dit niet het geval is waar het ‘denken van in gevaar te zijn’ het overneemt en wij vluchtgedrag gaan vertonen.

 

• Voor ontstane problemen

Vlucht gedrag voor en vanuit problemen

Wat zijn problemen: Problematisch, moeilijkheid dilemma, geschil, hersenbreker, niet opgeloste zaak, beslommering, onuitgemaakt, onwenselijke, moeilijke situatie, waar niet meteen een antwoord of een oplossing is.

Wat is ontstaan: kiem, oorsprong, geboorte, ontspruiten, ontspringen, ontluiken, ontkiemen ontwikkelen, opkomen, tot stand komen, vorming, gestalte krijgen.

Problemen zijn gedachten over dingen, vraagstukken die ons bezighouden maar waar we nog geen antwoord en oplossing voor hebben maar waar wel actie op moet worden ondernomen. Van probleem worden wij onzeker, we gaan twijfelen wat we moeten doen, we vinden iets moeilijk te begrijpen, te ingewikkeld, het is een op te lossen vraagstuk waar wij het antwoord nog niet van weten. Maar hoe is een probleem ontstaan? Veelal is een probleem ontstaan uit onwetendheid, wij weten nog niet hoe wij met een probleem moeten omgaan, hoe wij deze moeten oplossen. Problemen kunnen ook ontstaan vanuit een afwijkende denkwijze, gedrag, gezegdes. Vanuit onbewuste angst kunnen wij in de knoei, knel komen als wij het ontstane probleem niet oplossen. Iedereen zal zijn eigen problemen vooropstellen. Voor eenieder is een probleem belangrijk, er is alleen een verschil in of men de problemen oplost of dat men over de problemen blijft klagen en niet oplost.

Als je wegloopt, weg vlucht, voor problemen kom je er nooit uit. Problemen dienen te worden opgelost en waar je niet mee rond moet blijven lopen. Heb je vandaag een probleem, los deze dan vandaag op. (zie ook problemen de baas)

 

• Voor confrontaties

Vlucht gedrag voor confrontaties

Wat is confrontatie: onaangename of vijandige ontmoeting, aanvaring met andere persoon of zware problemen tussen groepen, aanvaring, gevecht, onthulling, ontknoping, ontmoeting, opstelling tegenover elkaar, tegenoverstelling van getuigen, vijandige opstelling.

Een confrontatie is een ontmoeting waarbij een gesprek plaats vindt. Ook kan een confrontatie, confronteren zijn waarbij wij op iets of iemand gewezen worden, er de aandacht op wordt gevestigd. Confronteren is een directe manier, zonder omweg, slag of stoot, zonder dralen, het bespreken, het ter sprake brengen van iets of iemands gedrag. Waarom confronteren we een ander? Om een ander bewust te laten worden van het iets, of iemands gedrag en het effect, de uitwerking, de uitslag, de invloed, het gevolg, het resultaat wat het op een ander heeft.

Wat doet een confrontatie met je? Het is hoe wij in het leven staan. De een zal het opvatten als een kans om er lering uit te trekken en deze aangrijpen om persoonlijk te groeien om zich nog meer bewust te worden.

Een ander kan of zal het opvatten als persoonlijke aanval van kritiek op hen hebben en zij niet openstaan voor wat de ander te zeggen heeft. Zij laten hiermee een kans liggen om persoonlijk te groeien, hun bewustzijn te verruimen en zich blijven verzetten vanuit een niet- bewust bewustzijn waarbij onbewuste angst hen in de greep houdt en zij zich slachtoffer voelen. (zie ook slachtofferrol)

Confrontaties zijn er niet voor niets, ga deze aan, hier kun je van leren.

 

• Voor kritiek

Vlucht gedrag voor kritiek

Wat is kritiek: mondelinge of schriftelijk uiting dat je iets niet goed vindt, het analyseren en beoordelen van de kwaliteit van voorwerpen, handelingen of plannen die door de mens zijn gemaakt. Het beoordelen van iets of iemand. Het noemen van fouten. Met kritiek bedoelt men de beoordeling van een bepaalde toestand, door deze aan bepaalde criteria, waarden en normen te toetsen. Wanneer iemand kritiek levert, betekent dat, dat hij een bepaald gedrag, een beslissing, instelling, prestatie of gegeven niet zomaar accepteert, maar het naar zijn maatstaven beoordeelt.

Iemand kan weleens kritiek uiten, het is hoe kritiek wordt opgevat. Vatten wij kritiek op als aanval of als iets waar wij van kunnen leren. Kritiek is er niet voor niets, van kritiek kunnen wij leren als wij hiervoor openstaan, want veelal zit er in ‘kritiek’ een kern van waarheid die men (nog) niet ziet, of wil zien. Zie ook kritiek

 

• Voor de waarheid

Vlucht gedrag voor en vanuit de waarheid ontlopen

Wat is waarheid: echtheid, eerlijkheid, feitelijkheid, juistheid,  wat in werkelijkheid zo is, hetgeen in overeenstemming is met de werkelijkheid zoals die is of wordt ervaren, woorden die waar, getrouwdheid aan de werkelijkheid, het betrouwbare, iets dat waar is, werkelijkheid, waarachtigheid.

Waarheid is het belangrijkste goed in het leven. Maar hoe is onze ‘waarheid, werkelijkheid’ ontstaan? Wat voor de een waarheid, werkelijkheid is hoeft voor de ander niet in te houden dat het waarheid, werkelijkheid is. Het is hoe de perceptie is en hoe deze perceptie is ontstaan. Hebben wij de basislessen, basisbehoeften meegekregen of niet.

Als wij wegvluchten voor de waarheid dan vluchten wij voor de realiteit, de werkelijkheid, en steken wij onze kop in het zand waarbij wij verzanden in passiviteit.

• Voor verveling

Vlucht gedrag voor verveling

Wat is verveling: Verveling is een onaangenaam gevoel van lusteloosheid, van desinteresse, van hangerigheid, grenzend aan ergernis. Verveling treedt op als alle dingen die leuk en interessant zijn om te doen niet kunnen of niet mogen, en men toch geen zin heeft om niets te doen. Verveling kan het gevolg zijn van een gebrek aan prikkels, of van prikkels die als saai eentonig of repetitief ervaren worden.

Vervelen is een gevoel wat voortkomt uit de gedachte ‘iets niet te doen te hebben’. We hebben allemaal wel iets of wat te doen, maar hier zit veelal druk, moeten achter wat wij liever uit de weg gaan en uitstellen en wij prioriteiten uit de weg gaan, wij gaan onze prioriteiten verleggen. Vervelen geeft ons een ongemakkelijk gevoel in onszelf en om het ongemakkelijke gevoel te ontlopen gaan wij vluchten om toch ‘maar iets te doen te hebben’ en waarbij wij onze prioriteiten uit de weg gaan en zoeken een bezigheid, een afleiding op die ons lege ongemakkelijke gevoel kan opvullen. Wat wij doen is dat wij weglopen voor het lege ongemakkelijke gevoel in onszelf en geen aandacht besteden aan hoe dit lege ongemakkelijke gevoel is ontstaan. Wij negeren liever het gevoel door te vluchten in afleiding zoeken in bijvoorbeeld vrienden opzoeken, computerspellen, tv, internet, sociale media, en waarbij de uren kunnen verstrijken. We laten onszelf leven door sociale media, tv, internet, games omdat wij denken ons te vervelen en waarbij je je kunt afvragen of het zinvol is wat wij in ‘al die verstreken uren’ gedaan hebben.

Waar wij vroeger, toen er nog geen mobiel, tablet of computer was, onszelf vermaakten, ons bezig hielden met hobby, interesses, een boek lezen, heeft de ‘mobiele, digitale wereld’ het overgenomen. Wij zitten letterlijk aan de tv, de computer, tablet, mobiele telefoon vastgeplakt. Wij kunnen letterlijk niet meer zonder omdat wij niets willen missen, we willen nog ‘even iets afzien, of spel afmaken’ en de uren weg tikken en waarmee wij onze echte prioriteiten gaan verleggen, ze af- uitstellen, nalaten te doen. (zie ook beïnvloeding van buitenaf)

Wij noemen het ontspanning, maar het is geen ontspanning, het is een verslaving geworden waar wij niet meer buiten kunnen en wat onze persoonlijke ontwikkeling niet bevorderd. Als je niet meer zonder kan ben je verslaafd.

Het gevolg van bezig zijn met games, internet, tv, sociale media is dat wij dit veelal doen voordat wij naar bed gaan en dat wij niet kunnen slapen. Als je je ogen dicht doet zie je de beelden voor je van waar je mee bezig bent geweest. Ook al speel je het spel niet meer, zie je geen tv meer, zit je niet meer op internet, de beelden blijf je voor je zien. Wij zijn geestelijk overprikkeld door de indrukken die wij eerder hebben binnengekregen en wij hieper de pieper zijn van de indrukken, en deze indrukken zullen eerst verwerkt moeten worden voordat het hoofd ‘leeg’ is en wij kunnen gaan slapen.( zie ook moe zijn, slapen)

 

Vluchten vanuit

Ons gedrag, onze gedachten, onze woorden zijn allemaal resultaten uit hoe wij ons ontpopt hebben als mens. Vluchten doet men omdat men wordt aangestuurd door een gedachte die eerder ontstaan, gecreëerd is. Vluchten doet men als men bang is voor iets of iemand en kan uit diverse redenen, oorzaken worden aangestuurd. De hoofdoorzaak is angst.

 

• Vanuit angst

Vlucht gedrag vanuit angst

Wat is angst: bang gevoel, vrees, emotie, beklemdheid, ongerustheid, een gevoel van benauwdheid en vrees dat wordt veroorzaakt door een dreigend onheil of gevaar. Dit kan een echt of denkbeeldig gevaar zijn. Gemoedsgesteldheid een beklemmende, onaangename emotionele toestand veroorzaakt door sterke negatieve verwachtingen (`gevaar’) Angst kent verschillende gradaties. Voorbeelden van mildere vormen zijn: ‘je niet op je gemak voelen’, onrust en bezorgdheid. Voorbeelden van meer extreme vormen zijn paniek, de paniekstoornis en de gegeneraliseerde angststoornis. Zie ook angst

 

• Vanuit negatieve ervaringen

Vlucht gedrag vanuit negatieve ervaringen

Wat is ervaring: Avontuur, bekendheid, beleving, belevenis, bedrevenheid, bekwaam door ondervinding, expertise, geoefendheid, het door ondervinding geleerd, oefening, ondervinding, praktijk, routine.

Wat is negatief: Wie overal vervelende kritiek op heeft, ontkennend, als slecht beschouwend, ongunstig, afbrekend, afwezig, beklagend, kritisch en afwijzend, licht en donker, minderwaardig, niet positief, nee, omgekeerd beeld, negatieve reactie, reactie waaruit blijkt dat het gezochte afwezig is.

 

Ervaringen maken ons wie wij nu zijn.

Alles wat wij nog niet eerder hebben meegemaakt is een les waarmee wij ervaring opdoen.

Een ervaring is iets wat je eerder hebt meegemaakt en waarvan je weet wat de uitslag is. De uitslag is ‘geleerd’ door de kennis, ervaring op te doen. Ervaring opdoen is eigen ‘lessen leren’, niet op school, maar in de praktijk, het dagelijkse leven en met deze praktijk, kennis, inzicht, het weten heeft opgedaan. Ervaringen opdoen kunnen zowel positief als negatief zijn.

Vanuit negatieve ervaringen, die wij eerder hebben opgedaan zullen wij ons anders gaan gedragen. Aan nare ervaringen hangt een gevoel, een emotie en veelal is dit onbewust. Het onbewuste zal niets vergeten, zolang wij niets doen blijft deze emotie sluimeren. Totdat we een keer in een soortgelijke situatie, ervaring zitten, mee maken en onbewust het gevoel bij de eerder opgedane ervaring naar boven zal komen. Negatieve ervaringen kunnen ons tekenen voor ons leven als wij niets aan de negatieve uitslag van een opgedane ervaring doen omdat angst ons zal tegenhouden. Nare ervaringen zullen onze zelven geen goeddoen, aantasten en kunnen impact op de zelfven hebben of gehad. Negatieve ervaringen zijn er niet voor niets, van negatieve ervaringen kunnen wij leren en her programmeren.

Hebben wij de juiste les geleerd die bij de ervaring hoort? Of is er een verkeerde keuze gemaakt waarbij de uitslag negatief was en wij de les die bij de ervaring past en hoort nog niet hebben geleerd?

Als wij een negatieve ervaring met een specifieks iets of iemand hebben opgedaan en hier geen positieve ervaring voor terug hebben gezet door van de negatieve ervaring een positieve ervaring te maken, dan kunnen wij hier last van krijgen. De negatieve ervaring is in ons vastgezet, waarbij wij er letterlijk van uit gaan, dat alle ervaring het iets of die iemand die wij opdoen in de toekomst ook negatief zal zijn omdat dit onze perceptie is op onze ervaring die wij in het verleden hebben opgedaan.

 

• Vanuit de waarheid ontlopen

Wat is ontlopen: moeite doen om (iemand) niet tegen te komen, mijden, omzeilen, ontgaan, ontsnappen, ontvluchten, uit de weg gaan, weglopen, uit de weg gaan door niet te blijven, ontduiken, wijze van ontsnappen,

Iedereen heeft een eigen perceptie, een eigen kijk op iets of iemand, waarbij men iets ervaart en beoordeeld. Deze perceptie is jouw ervaring, oordeel, jouw waarheid. Hoe is jouw perceptie ontstaan? Veelal ontstaat onze eigen perceptie, onze waarheid uit wat wij in het verleden hebben geleerd van anderen, ouders, leraren, opvoeders, enz. en hebben wij de ‘leer’ van hen overgenomen. Maar hoe is jouw perceptie ontstaan?

Ouders, opvoeders, leraren, zijn een rolmodel voor kinderen, zij zijn en hebben een voorbeeldfunctie naar kinderen toe. Met een geboorte zal een kind alles moeten leren omdat zij dit zelf nog niet weten. Veelal wordt doorgegeven wat ouders zelf geleerd hebben, door gegeven van generatie op generatie. Deze opvoeding is of was wat zij als waarheid in hun eigen opvoeding hebben ervaren en welke ze doorgeven aan jou.

Regels, gedragscodes, overtuigingen, verwachtingen, normen, waarden, sociale vaardigheden, enz., die zij vroeger hebben geleerd, aangeleerd van hun ouders, anderen, geven zij door, en leren jou dit weer, zodat jij deze regels, gedragscodes, overtuigingen, verwachtingen, normen, waarden, sociale vaardigheden, enz., leert en als waarheid aanneemt en overneemt.

Maar, zijn alle regels, gedragscodes, overtuigingen, verwachtingen, normen, waarden, sociale vaardigheden, enz., die zij vroeger hebben geleerd of meegegeven nog waarheid, werkt het nog? Iets wat niet geleerd is, meegegeven in een opvoeding, kan niet worden doorgegeven omdat men simpelweg het bestaan er niet van weet en men een stukje basis mist of kan missen. Regels, gedragscodes, overtuigingen, verwachtingen, normen, waarden, sociale vaardigheden kunnen veranderd zijn en niet meer werken, geen waarheid meer bevatten en ons tegenwerken als wij hieraan blijven vasthouden.

Percepties kunnen afwijken van anderen. Het is de kijk op iets die verschilt en reageert uit ieder zijn of haar ‘eigen waarheid’. Uit verschillende percepties kunnen problemen, meningsverschillen, ruzies ontstaan en veelal heeft dit met bewustzijn te maken. Geloof niet alles wat je geleerd wordt, onderzoek het op echte waarheid. 

 

• Vanuit ontkenning

Vlucht gedrag vanuit ontkenning

Wat is ontkennen: zeggen dat (iets wat je gedaan zou hebben) niet waar is, verklaren dat het gestelde niet waar is, zeggen dat het niet zo is, loochenen, negeren, verloochenen, weerspreken, meedelen dat iets onwaar is.

Ontkennen of erkennen

Als wij het probleem vermijden, niet oplossen dan vluchten wij voor de realiteit, de waarheid omdat men deze niet onder ogen wil komen of kan zien en ontkennen wij dat wij een probleem hebben. Ontkennen is het probleem uit de weg gaan, de waarheid ontkennen en jezelf voorliegen en blijven voorliegen. Door te ontkennen, ontwijken wij de realiteit, de waarheid, en lopen, vluchten wij hiervoor, hiervan weg. Door te vluchten, weg te lopen, loopt men weg voor de confrontatie met het probleem, en het oplossen hiervan. Het is weglopen voor de realiteit, waarheid, vluchten voor de realiteit, waarheid, vluchten voor je gevoel. Als wij een probleem ontkennen, dan ontkennen wij de realiteit. Als wij een probleem erkennen dan geven wij toe dat wij een probleem hebben en erkennen wij de realiteit. Het ontkennen van problemen zal ons in moeilijkheden brengen en zich blijven herhalen.

Erkennen is het probleem willen oplossen door toe gegeven aan jezelf dat je een probleem hebt en hieraan te willen werken om dit probleem op te lossen, en het probleem te verwerken en zich niet meer te verschuilen achter het verleden. Ontkennen is kinderachtig gedrag waar wij niets mee opschieten wat ons alleen maar  meer, erger in problemen zal brengen en waarbij wij het probleem alleen maar groter maken. Wij zullen volwassen gedrag moeten laten zien om problemen de baas te kunnen en deze op te lossen door ons verantwoordelijk te gaan gedragen.

 

• Vanuit niet alleen kunnen zijn

Vlucht gedrag vanuit niet alleen kunnen zijn

Wat is alleen: zonder anderen, afgezonderd, zonder gezelschap, enig, in je eentje.

Niet alleen kunnen zijn

Vluchten is of kan ook een toestand, een staat van niet alleen willen en of kunnen zijn. Men wil of kan de confrontatie met zichzelf niet aan. Het is “eng” om met jezelf en je gedachten alleen te zijn. Door een afspraak te maken met anderen, door weg te gaan naar een andere plek, naar een ander en erover te praten met iemand of met een vriend of vriendin kan het zijn dat het probleem iets minder wordt, omdat erover gesproken wordt, maar meestal is het, het gevoel wat men bij vluchten heeft op dat moment bevredigd of weg geëbd, maar het probleem is niet opgelost. Het is vluchten voor jezelf en je gevoel. Door te vluchten zal de angst alleen maar groter worden. (zie ook vriendschappen en de kunst van het alleen zijn)

 

• Vanuit uitstelgedrag

Vlucht gedrag vanuit uitstelgedrag

Wat is uitstellen: verschuiven naar een later tijdstip, opschorten, verdagen, ophouden, opschuiven, talmen, temporiseren, verschuiven, vertragen, aanhouden, afzetten, afleggen, afgelasten, afdoen, op de lange baan schuiven, rekken, schorten, schorsen, uittrekken, verdagen, verlengen.

 

Niet uitstellen maar proberen

Als wij voor moeilijkheden staan dan zijn wij veelal geneigd om deze uit te stellen omdat wij hier tegenop zien. Uitstellen is het verschuiven naar een later tijdstip, maar eigenlijk geven wij het op voorhand al op omdat het ons te moeilijk wordt. En meestal komt er van uitstel, afstel. We weten dat wij onszelf voor de gek houden door uit te stellen en hier iedere keer excuses voor verzinnen om het niet te doen.

Bijvoorbeeld op werk, thuis, bewaren we de klusjes die we niet leuk vinden of moeilijk zijn meestal voor het laatst. We weten dat het klusje er is maar gaan toch iets anders doen. Ook dit is vluchtgedrag. Het is uitstel gedrag. Als iets niet lukt, of als iets gedaan moet worden wat wij niet leuk vinden dan gaan wij dit uitstellen totdat het echt gedaan moet worden, waardoor er nog een extra druk op komt te staan wat ons stress oplevert. We houden ons zelf voor de gek met het gezegde “ik heb er even geen tijd voor”. Dit uitstellen heeft met angst te maken, we zien er als een berg tegen op, omdat we denken dat we het niet kunnen, we gaan het uitstellen, we lopen er even voor weg, we zien op voorhand al beren op de weg. Vaak hoor je hier het gezegde: “ik was het van plan” als men wordt aangesproken waarom iets nog niet gebeurd is. Echter is het bij ‘het plan gebleven’. Angst om het niet te kunnen. Faalangst.

Als het moment dan toch echt is gekomen waarbij niet meer uitgesteld kan worden en het is gedaan en gelukt dan kijken wij erna en zijn we trots op ons zelf. Echter heb je het een hele tijd uitgesteld waarin je jezelf gek hebt gemaakt met de gedachten nog iets te moeten doen. Je hebt er tegenop gezien, terwijl achteraf blijkt dat dit helemaal niet nodig was om je zo druk, angstig te maken dat iets niet lukt. Je hebt op voorhand al een verwachting gehad over hoe iets zou gaan lopen, maar dat is niet uitgekomen. (zie ook verwachting) Je hebt jezelf in de weg gezeten en je hebt zelf een gevoel gecreëerd en jezelf dit gevoel aangedaan.

Probeer en blijf proberen als iets niet lukt, geef de moed niet op. Als iets gelukt is zal dit je zelfvertrouwen vergroten. Een mooi gezegde is; “stel niet uit tot morgen wat je vandaag nog kunt doen”. (zie ook zelfvertrouwen en andere ‘zelven’) Door angst onder ogen te zien en deze niet te vermijden zullen we groeien.

Bovenstaande is een klein iets, een probleem of zorg is een groot iets maar werkt hetzelfde. Het zal gedaan moeten worden en moeten worden opgelost.

 

Waar vluchten wij voor

Veelal is vluchtgedrag ontstaan uit onze opvoeding waarbij wij de basisbehoeften, basisbeginselen, lessen niet of niet voldoende hebben geleerd, meegekregen en wij hier een afwijkend gedrag mee hebben gecreëerd.

Vluchtgedrag wat niet gebaseerd is op echt gevaar is afwijkend gedrag waarbij het belangrijkste onderdeel, als rode draad op onbewust niveau angst is. Vluchtgedrag is het ontkennen, het ontsnappen aan de realiteit.

Wij kunnen voor heel veel dingen vluchten, maar zullen de angst die het vluchten veroorzaakt moeten aanpakken want angst is niet zomaar ontstaan. Wij zullen bij onszelf te raden moeten gaan waar deze angst vandaan is gekomen en of deze angst reëel is of niet, of deze angst is gecreëerd in het verleden of niet.

Veelal vluchten wij voor moeilijkheden, problemen, een confrontatie die wij niet onder ogen willen, kunnen komen en waaraan wij proberen te ontsnappen door ze te ontwijken, negeren,  ontlopen, ontvluchten. Maar deze problemen zijn niet zomaar ontstaan. Problemen worden veelal veroorzaakt door keuzes die gemaakt zijn, gebeurtenissen, gedrag, gedachten, gezegdes die een negatieve, foute, slechte uitslag hebben en ons een nare, negatieve ervaring hebben opgeleverd. Doordat er een negatieve ervaring aanhangt kunnen wij dit veelal niet loslaten en zal dit ons bezighouden. Veelal weten wij zelf wat het probleem is maar ontkennen dit en doen alsof het niet waar is.

Een probleem is een vraagstuk waar nog geen oplossing voor is. Een probleem is onwetendheid waar de kennis, het inzicht nog niet voor gevonden is en ontbreekt. Omdat wij de kennis niet hebben, zullen we in onzekerheid zitten. Soms kunnen problemen groot zijn, dat wij niet weten wat we moeten doen, maar soms kan het ook een iets simpels zijn, of maken we er op voorhand al een probleem van wat niet nodig is. (zie ook problemen de baas)

Problemen kunnen de overhand nemen als men deze problemen niet oplost. Veelal lopen wij voor het herzien van een fout, een gebeurtenis, een probleem weg, en lossen wij het probleem niet op, maar vermijden dit, stellen uit, zoeken afleiding, allemaal excuses om je eigen wonden, je eigen pijn niet te voelen, en waarbij wij onze kop in het zand steken.

Wij worden passief en gaan in passiviteit, en vluchten liever voor de problemen, een confrontatie met iemand, een gesprek, enz. om deze niet onder ogen te willen komen, willen aangaan, dan dat men oplost. Passiviteit, een soort zelfverlamming veroorzaakt door angst en ontkenning.

 

Gevolgen van vluchten

Veelal sluiten wij onze ogen voor problemen, steken onze kop in het zand. We weten dat wij problemen hebben, maar doen hier niets mee, kijken hiervoor weg, negeren het, we lopen, vluchten weg, om aan de realiteit ontkomen, ontsnappen, alles om onze gedachten over het probleem te ontlopen, ontwijken, de baas te kunnen, om aan de realiteit over het probleem te ontsnappen en te ontkennen. Wat er gebeurd is wat wij ons gevoel en onze emoties ontlopen, door te ontlopen zal zullen gevoel en emotie groter worden, wat niet ten goede van jezelf zal komen.

 

Verslavingen creëren

Om te ontkomen, te ontsnappen aan de realiteit van het probleem gaan wij uitvluchten, afleiding zoeken om deze problemen niet onder ogen te komen en de realiteit te ontkennen. Bij afleiding hoef je je eigen wonden, je eigen pijn niet te voelen, het is je kop in het zand steken. Hieruit kunnen verslavingen voortkomen, zoals, veel of weinig eten, snoepen, overmatig roken, drinken, gokken, drugs gebruik, buitensporig gamen, tv kijken, met sociale media bezig zijn wat veelal in je eigen huis plaatsvindt. Dit doet men om het ongemakkelijke gevoel wat men vanbinnen ervaart te vermijden, ontlopen en bovenstaande voorbeelden zullen een ‘tijdelijke verdoving’ opleveren.

Bijvoorbeeld, alcohol is een snelle opkikker, het voorkomt je dat je gaat ‘malen’ en dempt je zintuigen, eenmaal uitgewerkt, is men weer in de realiteit met het ongemakkelijke gevoel en begint alles weer opnieuw, we zullen steeds meer  alcohol nodig hebben om ons ongemakkelijke gevoel tijdelijk te verdoven.

Als wij stoppen, of klaar zijn het iets wat wij aan het doen waren om het ongemakkelijke gevoel te ontlopen, ontsnappen zal het ongemakkelijke gevoel er gewoon weer zijn. Ook kunnen wij ons ‘tijdelijk verdoven’ door te veel sporten, werken, vrienden opzoeken.

Veelal denkt men dat het makkelijker is- wordt door weg te lopen, te ontwijken, te negeren dan de confrontatie met het probleem aan te gaan en vluchten wij naar iets of een ander. Wij voelen onrust, stress waardoor wij het gevoel, de drang krijgen om weg te moeten, weg te gaan, dat wij ergens anders moeten zijn. We slaan letterlijk op de vlucht om de onrust, de stress, onze gedachten, te ontlopen, te vermijden en zoeken een ‘andere plek, persoon’ op omdat wij denken dat deze plek, persoon onze onrust kan wegnemen, oplossen.

Op de andere plek, bij de persoon aangekomen willen we meestal weer (gelijk) terug naar huis. Dit omdat men ontdekt heeft dat op de andere plek, bij de persoon, de rust ook niet gevonden wordt, en ook daar de problemen mee naar toegenomen zijn. De onrust en de stress zit nog steeds in hen. Men wil terug naar huis, de veilige plek, het is een drang die in hen zit om weg te gaan en terug te keren.

Alle voorbeelden zoals boven beschreven laat ons bewust of onbewust angst voelen waarbij wij ons ongemakkelijk, niet veilig voelen en wij een gedrag gaan vertonen die af zal wijken als wij niet weten hoe wij hier mee om moeten gaan.

 

Ons gedrag bij vluchtgedrag – Verdedigen – Vechten of vluchten

Gevaar kan ook worden gezien in een probleem, een moeilijkheid, een confrontatie, die ons laat geloven dat er een bedreiging is en ons ongemakkelijk, ons niet veilig laat voelen, en waarbij onbewuste angst naar boven komt.

Als mensen iets niet zien zitten, iets moeilijk is, te moeilijk wordt, er problemen zijn, er een persoonlijke confrontatie is, enz. dan zullen mensen zich ongemakkelijk voelen waarbij onbewuste angst naar boven komt waaruit twee reacties naar boven kunnen komen. Men kan of vechten of vluchten. Vechten is controle behouden, vluchten is controle verliezen.

Vechten en vluchten zijn twee verdedigingstechnieken die op kunnen komen bij angst.

Wat is verdedigen: verzet bieden tegen een aanval , beschermen tegen een aanval, afweren, weerleggen, behoeden, beschermen, verweren bepleiten, opkomen voor, voorspreken, rechtvaardigen, voorstaan pleiten, laten zien dat het zo is.

Als ons iets niet zint dan zullen wij ons gaan verdedigen. Met deze verdediging proberen wij met woorden de ander te overtuigen waarom ons iets niet zint. Wij zullen argumenten naar voren brengen om de ander te overtuigen van zijn of haar ongelijk.

 

Vechten

Kinderen zijn een mooi voorbeeld van vecht of vluchtgedrag waarbij zij zich verdedigen omdat zij nog niet hebben geleerd met moeilijkheden, problemen om te gaan, er is een beperkt begrip, een nog niet bewust- bewustzijn. Kleine kinderen, kinderen, pubers, zijn nog niet in staat een goede keuze te maken, omdat het brein nog niet volgroeid is, en de verstandelijke vermogens nog niet ontwikkeld. Zij zijn nog niet in staat een keuze te maken omdat levenservaring nog ontbreekt en daarmee de gevolgen van deze keuze te overzien. Zij zullen de oorzaak en gevolg niet zien. Als men onvolwassen is doet men waar men zin in heeft. Bij ouder worden, bij opgroeien besef je meestal dat niet alles kan zoals je wilt. Dit is ook dingen doen die moeten en nodig zijn. Met opgroeien leer je dat niet alles kan gaan zoals je wilt. Als kinderen niet geleerd is dat niet alles kan gaan zoals zij willen, dan kweekt men manipulatie.

Kinderen denken alles te weten, vanuit hun beperkte bewustzijn waarin inzicht, wijsheid, logica nog ontbreken, verzinnen ze de gekste dingen, zonder na te denken wat een eventuele consequentie kan zijn. Zij zijn zo met zichzelf bezig dat het ‘ik, ik, ik’ vooropstaat en reageren, handelen impulsief. De kennis die zij hebben op dat moment is aangeleerde kennis, maar wijsheid ontbreekt omdat er nog geen levenservaring is opgedaan. Kinderen onderschatten dingen, zien nog geen gevaar omdat beoordelingsvermogen ontbreekt. Uitzonderingen daargelaten. De belevingswerelden van kinderen zullen totaal verschillen met die van volwassenen. Zij zien nog geen gevaar, consequenties, oozaak en gevolg, terwijl de volwassen het gevaar, consequenties wel kan overzien. Gaandeweg het opgroeien van kinderen zal het bewustzijn verruimd worden en de verstandelijke vermogens ontwikkelen.

Als kinderen iets niet zint, of bevalt, iets niet in hun plaatje past, beginnen zij met acteren, er zal drama worden gemaakt om het iets niet bevallen, iets wordt te moeilijk, iets niet zinnen onder controle te krijgen. Ze gaan mokken, pruilen, huilen, stampvoeten, tegen spreken, manipuleren. Zij zullen met een eigen redenering komen, waarbij zij alles wat zij eerder door de volwassenen te horen hebben gekregen ontkrachten, onderuithalen vanuit hun beperkt niet bewust- bewustzijn. Drama maken is een reactie vanuit paniek, zij weten niet met de situatie om te gaan en gaan daarbij woordelijk om hen heen slaan of lopen weg. Van kinderen kun je verwachten dat als iets te moeilijk wordt zij, ertegen ingaan, weglopen omdat zij nog moeten leren, zij zijn onvolwassen. Als men volwassen wordt, wordt men niet per se volwassener. Ook bij volwassen personen zie je bovenstaand onvolwassen kinderlijk gedrag. Van volwassen personen die woordelijke vecht gedrag, wegloop gedrag vertonen, verwachten wij dit gedrag niet, echter kan dit wel voorkomen. We hebben met een volwassen persoon te maken die kinderachtig, kinderlijk onvolwassen gedrag vertoont, en die andere betrekken bij hun drama waardoor de ander fysiek en emotioneel wordt of kan worden uitgeput.

Als iets ons niet zint, of te moeilijk wordt, of iemand zegt ons iets wat ons niet zint, zal onze eerste reactie zijn, verzet. Dit verzet kan twee kanten opgaan, of we gaan woordelijk vechten om de aanval in te zetten en om onszelf te verdedigen of we gaan vluchten om ‘uit de situatie te komen’.

 

Waarom is er verzet

Verzet zal plaatsvinden als wij iets te horen krijgen wat ons niet zint, aanstaat. We worden boos omdat iets niet loopt zoals gedacht, verwacht of gewild. Wat gebeurd er als iemand iets tegen je zegt: Je geloofsysteem speurt als een razende af wat de ander zegt en de gedachten nemen een besluit of het is waarheid of het is geen waarheid en reageren naar de uitkomst van onze gedachten op de ander in een reactie het er mee eens te zijn of niet. De reactie die men kan geven als men het niet eens is, kan uit ‘boosheid’ gradaties bestaan. Lichte irritatie, ergernis, nijdig, razernij, kwaad, woedend.

Welke reactie wij geven is voor ieder verschillend en komt voort uit of wij in het verleden hebben geleerd met de emoties teleurstelling, gekwetst zijn om te gaan.

Verzetten is een reactie vanuit aangevallen voelen en uit zich in boosheid. Met boosheid zal men zich uiten waarbij men de eigen mening, standpunten, denkwijze, geloofsysteem over het iets of iemand aangeeft en geven aan dat wij ‘het er niet mee eens zijn’. We gaan “woordelijk vechten”. Met woordelijk vechten kiest men de aanval om zichzelf te verdedigen om het geen wat gezegd is te ontkrachten. Woordelijk vechten is controle willen behouden.

Woordelijk vechten, de aanval, de verdediging kiezen, komt voort uit de emotie angst, onzekerheid, teleurstelling, gekwetst zijn, waarbij paniek naar boven komt. Er wordt ‘iets’ in ons aangeraakt, getriggerd, wat in persoonlijke perceptie, het eigen geloofsysteem, gevoel, waarheid, niet overeenkomt met wat men te horen heeft gekregen, en men niet weet hoe hier mee om te gaan en men in angst schiet.

Als men angst voelt zal het gedrag veranderen, men voelt emotie waarbij men niet weet mee om te gaan, en men stelt zich op voorhand al vijandig, defensief op. Met boosheid zullen we ons afreageren en naar gelang onze gradatie boosheid zullen wij reageren en ons uiten met stemverheffing, in irritatie, kortaf worden, ons geduld verliezen. Wat er gebeurd is dat alle emotie door ons heen gaat en wij overprikkelt raken, wij boos worden en vijandigheid laten zien of ontsteken in woede, omdat wat men te horen heeft gekregen, men niet zint, geen ‘realiteit, waarheid’ voor hen bevat, er een andere kijk, perceptie is, men zich in het nauw gedreven voelt, en denkt dat men zich op voorhand moet verdedigen. Wat er gebeurd is dat de eigen zienswijze, perceptie, meningen, standpunten, worden gebruikt om de ander te overtuigen dat zij geen gelijk hebben. Er treedt een ‘welles – nietes’ gesprek op.

Als wij ons bedreigt, aangevallen voelen, zullen wij weerstand voelen, ons vijandig, defensief opstellen en in verzet gaan waarbij wij snel ons geduld verliezen, we prikkelbaar, kortaf boos, emotioneel worden en worden defensief.

Met defensief handelen gaat boosheid gepaard. Boos zijn kan omslaan in woede, woede kan omslaan in blinde woede, en kan omslaan in doordraaien, waarbij wij onze zelfbeheersing verliezen.

Hoe hoger de gradatie van boosheid, woede, razernij kunnen wij ons zelf niet meer onder controle houden en kunnen wij onze zelfbeheersing verliezen en kan omslaan in blinde woede, doordraaien, agressie, bedreiging, verbaal geweld. Zelfbeheersing verliezen zal zich uiten in boosheid, woede en waarin men ongepaste, stomme, onzinnige gemene dingen kan zeggen en doen, maar wat ook kan omslaan naar agressie, bedreiging, verbaal geweld.

Woede komt voort uit angst, onzekerheid, en is een verzet tegen iets of iemand dat wat is. Vanuit onzekerheid vlucht men in zelfbescherming, en uit men zich in verdediging met woede door woordelijk te vechten omdat men denkt hiermee de controle te behouden.

Met vechten, door boosheid, woede te uiten, probeert men de controle te houden over het gebeuren, en is een uitlaatklep van de eigenlijk alle opgelopen emoties van pijn, angst, frustratie uit eerder opgedane ervaringen in het verleden, die hen beschadigd heeft, die niet verwerkt zijn, en is verdediging uit zelfbehoud, zelfbescherming, maar waarbij men zichzelf volledig verliest in gedrag en beheersing en men een onvolwassen reactie laat zien.

Veelal is het innerlijke pijn, een oude open wond, vanuit het verleden dat onbewust getriggerd is en wat men vijandig, boos, woedend maakt. Veelal is er emotionele achterstand omdat men in het verleden de basisbehoeften, basislessen niet heeft geleerd, meegekregen of is gekwetst door iets of iemand en wat niet is verwerkt en men emotioneel beschadigd is waardoor er in het heden angst, pijn, frustratie naar boven komt en men niet weet hoe hier mee om te gaan waarbij men zich uit in zich niet kunnen beheersen.

Een mondelinge aanval kiezen, waarbij men zich zal gaan verdedigen, is proberen de eigen controle te behouden, en doet men als men zich aangevallen voelt, als iets hen niet zint, aanstaat, voor hen geen ‘realiteit, waarheid’ is of bevat, het te moeilijk wordt, men zich in het nauw gedreven voelt.

Met een mondelinge aanval zal men zich met hand en tand verzetten en verdedigen om de eigen controle te proberen te behouden. Men zal kritiek uiten op de persoon waar men mee in gesprek is, alleen is dit geen advies, maar spuien van frustratie, boosheid, woede, vanuit onzekerheid, het ontbreken van eigenwaarde, zelfinzicht.

Het woordelijk verzetten zal op een slechte manier gebeuren waarbij alle logica, realiteit geheel vertroebeld, of niet aanwezig is. Met verzet en mondelinge aanval zal men niet voor rede vatbaar zijn omdat de emotie te hoog is opgelopen. Veelal zullen zij niet openstaan voor wat de ander te zeggen heeft. Zij zullen wel horen, maar niet luisteren, wat de boodschap van de ander is en inhoud, omdat zij iets hebben gehoord wat hen niet zint en zij daarop getriggerd zijn, waardoor zij zich niet meer kunnen concentreren op het gesprek en in de verdediging gaan waar zij op getriggerd zijn.

Men zal zich gedragen alsof hen groot onrecht is aangedaan, zijn boos en gefrustreerd en reageren dit af op anderen, terwijl zij in werkelijkheid boos op zichzelf zijn. Boosheid, bitterheid zal in alles doordringen, men zelfbeheersing verliest en men verbittering, passief agressief gedrag zullen laten zien. Zij zullen alles ontkennen wat de ander gezegd heeft of aangegeven, omdat de percepties niet overeenkomen. Alles zal men aanwenden, uit de kast trekken, om zich te verdedigen, te ontkrachten, onderuit te halen en veelal is het kletskoek, roddel, beschuldigen die gegeven worden en er absurde trieste situaties ontstaan. Men zal niets schuwen, om de persoon te manipuleren, vals te beschuldigen, te kwetsen, voor schut te zetten, zwart te maken, af te schilderen als slecht, fout, harteloos, egoïstisch, een betweter, enz. Met zelfbeheersing verliezen zal men altijd de schuld op een ander afschuiven, en men in de rol van slachtoffer stapt en zichzelf slachtoffer maken omdat zelfinzicht ontbreekt en er een narcistische kijk is. (zie ook slachtofferrol)

Een bewust iemand weet, dat je met iemand die buiten zichzelf is van woede, niet redelijk kunt praten. Mocht je in een situatie zitten, komen waarbij woede, agressie, bedreiging geweld voorkomt, zorg dat je kalm blijft, het gesprek beëindigd en zorg voor jezelf en zorg dat je veilig wegkomt of kan komen.

Zelfbeheersing verliezen zal een teken voor de ander moeten zijn waarbij alarmbellen zouden moeten afgaan en waarbij men zich in veiligheid moet brengen om erger te voorkomen. Als men zich in het nauw gedreven voelt zal men tot alles in staat kunnen zijn en wat een situatie gevaarlijk kan maken. Woede en frustratie zullen alle logica ontnemen. Bij zelfbeheersing verliezen, gaat een knop om  waarbij men ‘blind’ is voor de gevolgen, men heeft zichzelf niet meer in de hand, onder controle, men is niet bij zinnen, men is onbezonnen. Eén onbezonnen situatie, één moment van onbezonnenheid kan een leven verwoesten zowel voor de persoon zelf of anderen.

In de verdediging gaan is, of kan ook een afleidingsmanoeuvre zijn om van het werkelijke gesprek onderwerp af te wijken en de ander te verwarren.

Als de basisbehoeften, basislessen wel zijn geleerd, ontvangen, mee hebben gekregen, dan zal men anders met ‘ons niet zinnen, iets te moeilijk wordt’ omgaan, omdat men heeft geleerd hoe hier mee moeten omgaan. Wij zullen voor rede vatbaar zijn en blij zijn met de feedback wat ons kan inspireren, persoonlijk kan laten groeien.

 

Een ander bewust maken

Verzet, verzetten tegen iets of iemand kan uit vele redenen voortkomen, maar veelal is het een gesprek wat plaatsvindt wat men niet zint, het er niet mee eens is, waarbij men zich gaat verzetten of denkt te moeten verzetten.

In ons leven zullen wij omringt zijn met familie, vrienden, collegae, buren, enz. waar wij een vriendschapsband mee kunnen of zullen hebben. Als wij met elkaar omgaan, zullen wij elkaar leren kennen, dingen kunnen signaleren, herkennen waar wij ons aan kunnen irriteren. Op bijvoorbeeld werk kunnen wij worden aangesproken op ons werk wat wij niet goed doen of dat iets anders moet. In de privésfeer, in vriendschappen kan dit ook gebeuren, en veelal zijn dit gesprekken die terloops naar voren gebracht kunnen worden.

In een vriendschap moet je alles tegen elkaar kunnen zeggen, ook al is het soms niet leuk om te horen of te zeggen. Het alles tegen elkaar kunnen zeggen geeft ons de kans om persoonlijk te kunnen groeien en ons bewust te maken van dingen, meningen, gedrag, woorden, daden die wij zelf of een ander niet door heeft. Zeggen wij niets dan kan irritatie uitlopen op ruzie en conflicten.

Als men zich ergens aan irriteert zal men dit moeten bespreken met de persoon waar men zich aan irriteert. Er zal een gesprek gevoerd moeten worden waarin men aangeeft hoe men iets ervaart met als doel de ander zich bewust te laten worden van bijvoorbeeld zijn, haar gedrag, woorden, daden, en om hier verbetering in te willen. Veelal laten wij dit achterwege, laten wij het sudderen totdat de bom barst en wij alles eruit gooien en wij over onze persoonlijke grenzen zijn gegaan. (zie ook persoonlijke grenzen aangeven) Mensen kunnen mensen aanspreken op hun gedrag, woorden en daden omdat de maat voor hen, de ander vol is, uit oprechtheid, uit bezorgdheid. Mensen kunnen mensen proberen weer in de goede richting te duwen, waarin ze eigenlijk aangeven, dat zij het niet opgeven met de persoon. Over onszelf kunnen wij ‘blinde vlekken’ hebben waarbij wij niet in staat zijn deze blinde vlekken zelf te zien maar een ander wel en zij kunnen een ander daarop aanspreken.

Een gesprek, kun je opvatten, zien als hulp vanuit bezorgdheid, oprechtheid om te willen helpen. Met hulp, vanuit bezorgdheid, oprechtheid, kan men wijze raad, feedback, advies, correctie, realiteit aan de ander meegeven, omdat men spreekt vanuit feiten, waarmee men de kijk op de situatie weergeeft en waardevolle informatie bevat en de ander de kans geeft om de situatie, de persoon te verbeteren, te laten groeien, zich bewust te maken.

Veelal wordt een persoonlijk gesprek, uit bezorgdheid, oprechtheid, opgevat als kritiek, bemoeizucht, waarbij de personen die de ander aanspreekt, die waarheid verkondigen, spreken, feiten, meningen geven, die leven in de realiteit, gezond verstand hebben en gebruiken, een andere zienswijze hebben, worden gezien door mensen die dit niet hebben als, eng, bedreigend, omdat de percepties niet met elkaar overeenkomen. Omdat zij niet ‘herkennen’ wat de ander aangeeft omdat zij zich vasthouden aan de eigen overtuigingen. En veelal zit er een kern van waarheid in gesprekken.

Kritiek vanuit behulpzaamheid is eigenlijk de ander een spiegel voorhouden, waarin zij kunnen meekijken en zien wat er gebeurd.

De een zal spreken vanuit de werkelijkheid, de feiten, de ander zal spreken vanuit innerlijke waarheid waarbij twee tegenstrijdige waarheden ontstaan. Percepties, meningen kunnen soms niet overeenkomen omdat ieder vanuit zijn eigen waarheid spreekt.

Mensen hebben graag alles op orde en alles wat niet in hun plaatje past, wordt automatisch verworpen. Als er zich twee werkelijkheden aandienen die elkaar tegen lijken te spreken wordt daarom meteen aangenomen dat een van de twee niet kan kloppen, verkeerd moet zijn, onwaar moet zijn.

Percepties, meningen kunnen soms niet overeenkomen omdat ieder vanuit zijn eigen waarheid spreekt. Jouw waarheid, kan of hoeft niet waarheid van een ander te zijn. Daarom is het mooi als er gesprekken kunnen plaatsvinden om een ander bewust te maken.

Bijvoorbeeld vier mensen hebben met jou een gesprek gehad en deze vier mensen hebben je allemaal hetzelfde meegegeven, en jij blijft je verzetten,  ontkennen. Denk je nu echt dat vier mensen het dan mis hebben en geen kern van waarheid aan jou meegeven?

Waarheid kan hard aankomen, het is of wij met deze harde waarheid om kunnen gaan of niet. Hebben wij geleerd om er mee om te gaan? Willen wij leren, of verzetten wij ons omdat wij onze eigen standpunten, zienswijze, geloofsysteem, overtuigingen, meningen in stand willen houden. Waarheid kan je niet zacht brengen als men hier niet voor openstaat de waarheid te horen. Iedereen die ‘waarheid’ hoort zal dit innerlijk weten. Bij innerlijk weten zal men dit niet willen en kunnen negeren.

Iedereen kan weleens van mening verschillen en met en in een gesprek kunnen we elkaar duidelijk maken hoe wij over iets denken. Met een gesprek kunnen mooie dingen tot stand komen omdat veelal meningen bij elkaar kunnen komen om samen een mooi geheel te vormen waar iedereen blij van wordt en mee eens is.

Er kunnen ook meningsverschillen blijven bestaan, waarbij er niet tot een gezamenlijk geheel gekomen wordt. Veelal heeft dit te maken met de kijk op het besprokene en waar één partij niet verder wil kijken of er een gezamenlijk belang gediend kan worden, maar eigenbelang voorop blijft zetten.

Personen met vluchtgedrag, zullen een gesprek waarin, kritiek, feedback, wijze raad, advies, correctie, realiteit, niet zien als oprechte hulp voor hen, maar zien als een persoonlijke aanval, als een beschuldiging, waarbij men gelijk in verzet gaat, defensief handelt, door in de verdediging te gaan en de aanval te kiezen om de woorden van de ander te ontkrachten.

 

Vluchten

Veelal vluchten wij omdat men in de onbewuste angst schiet of zit. Men zal willen weglopen, ontkomen voor het ongemakkelijke niet veilige gevoel vanuit angst en onzekerheid. Er ontstaat een innerlijke drang om te ontkomen, om de innerlijke drang te ontlopen, ontkomen, vermijden zal men, weglopen, vluchten.

Vluchten is controle verliezen.

Weglopen, vluchten, vluchtgedrag komt voort uit angst, onmacht en onzekerheid. Wat er gebeurd is dat het ‘te veel wordt, te bedreigend wordt’, men in de paniek schiet waarbij de ‘eigencontrole wordt verloren, men geen overzicht meer heeft, men geen onderscheidt meer kan maken tussen reëel en niet reëel en het angstgevoel de overhand heeft genomen waardoor men wegvlucht of weg wil vluchten. Door weg te lopen, te vluchten, probeert men grip op of over de situatie te krijgen, de eigencontrole weer terug te krijgen, de eigen onmacht situatie, gedachten en de emotie angst onder controle te krijgen.

Onzekere, angstige mensen zullen bang zijn voor de mening, kritiek, feedback van anderen. Als er een gesprek met hen plaatsvindt, dan zal dit gesprek worden opgevat als kritiek, waarbij men denkt dat er een persoonlijke aanval wordt gedaan. Zij zullen dit zien als gevaar en bedreiging, waarbij men in de onbewuste angst, paniek schiet en men aan de situatie wil ontkomen, wat veelal gebeurd door weg te lopen uit een gesprek en men veelal het laatse woord heeft door kritiek op de ander te uiten. Men vat het gesprek op als kritiek, en willen niet horen, meer horen of verder horen, wat de ander te zeggen heeft, en zullen hiervoor vluchten door weg te lopen, waarbij men zich diep gekwetst zal voelen, de schuld op de ander afschuiven, een slachtofferrol aannemen en veelal zich daarna storten op wraak vanuit wrok en verbittering. (zie ook kritiek)

Volwassen personen die weglopen, wegvluchten, en hiermee vluchtgedrag vertonen, kun je vergelijken met een kind wat kinderlijk, infantiel, kinderachtig gedrag vertoont. Het is onvolwassen gedrag van een volwassen persoon waarmee zij in het kind stuk, kind modus gaan. Je ziet ze letterlijk veranderen qua gedrag en gedachten, als men hun zin niet krijgt gaat men acteren. Wat er gebeurd is, dat de persoon in zelfmedelijden, onzekerheid, angst gaat, waarbij de emotie woede de overhand heeft, waardoor het gedrag veranderd in manipulatief, onvolwassen, egoïstisch gedrag, en wat je kunt vergelijken met het gedrag van een klein kind wat zijn zin niet krijgt. Het is een gedrag om aandacht en toegeeflijkheid te bereiken bij de ander. Dit gedrag komt voort uit de niet geleerde basisbehoeften, emotionele onvolwassenheid.

Kinderlijk onvolwassen gedrag bij of van een volwassen persoon is geen acceptabel en tolereerbaar gedrag en zeker niet van en bij een volwassenen persoon. Men gaat hier in de slachtofferrol want men voelt zich gekwetst en denken dat ‘hen wat aangedaan is of wordt’, waarvan zij heilig overtuigd zijn dat de ander hen dit bewust ‘aandoet’. Zij zijn zich niet bewust dat zij met hun gedrag negatieve reacties bij anderen oproepen en uitlokken. Zij laten negatief kinderlijk onvolwassen gedrag zien, en door dit ‘slechte gedrag kan en zal men persoonlijke grenzen van een ander overschrijden.

Hoe gaan wij om met slecht onvolwassen kinderlijk gedrag van een volwassen persoon, een ander? Als wij aandacht geven aan slecht gedrag zullen wij dit slechte onvolwassen kinderlijk gedrag alleen maar aanmoedigen en in stand houden. Degene die weg loopt heeft zelf bepaald dat zij weg willen van de plek en meestal is dit omdat zij zich in het nauw gedreven voelen omdat zij de situatie niet de baas kunnen. Door weg te lopen denken zij hieruit te proberen ontsnappen om zo de situatie de baas te zijn. De persoon die wegloopt, zit in een andere gemoedstoestand die niet voor rede vatbaar is en zal zijn, praten en bepraten heeft geen zin, omdat zij niet overtuigd kunnen worden, omdat hun vastgezette remmende gedachten, hun perceptie dit niet toelaten. Als men zich in het nauw gedreven voelt zal men tot alles in staat kunnen zijn en wat een situatie gevaarlijk kan maken. Mocht je hier wel achter aan gaan, dan zal het gedrag van de persoon beloond worden waardoor je manipulatie in stand houdt.

Negeer bovenstaand gedrag door te zeggen dat je het gesprek beëindigd en weg te lopen. Kom hier op een later tijdstip als de gemoederen bedaard zijn wel op terug door er met de persoon over te praten wat er is gebeurd en hoe jij dit hebt ervaren en dat er door het gedrag bij jou persoonlijke grenzen zijn overschreden en dat je dit niet accepteert en tolereert. Je wijst hen hiermee op hun gedrag en daden. Als je niet op het voorval terugkomt, of het laat zitten bevestig je aan de persoon dat je dit acceptabel en tolereerbaar gedrag vindt wat zij hebben vertoond en zullen zij hier niets van leren en zullen dit herhalen.

Als iemand wegloopt uit een situatie, dan zijn wij veelal geneigd om hierachter aan te lopen, achter aan te gaan. Vanuit een schuldgevoel wat wij hebben, gaan wij veelal achter een persoon aan die wegloopt, omdat wij in medelijden gaan, omdat wij zo snel mogelijk de situatie weer goed willen hebben.

Als een persoon bijvoorbeeld wegloopt, ga hier niet achter aan, negeer dit gedrag. Alle slecht onvolwassen kinderlijk gedrag zullen wij moeten negeren. Als wij aandacht geven aan slecht gedrag zullen wij dit slechte gedrag alleen maar aanmoedigen. Degene die weg loopt heeft zelf bepaald dat zij weg willen van de plek en meestal is dit omdat zij zich in het nauw gedreven voelen omdat zij de situatie niet de baas kunnen. Door weg te lopen denken zij hieruit te proberen ontsnappen en zij de situatie de baas zijn.

Achter een persoon aangaan die wegloopt uit boosheid, heeft geen zin. De persoon die wegloopt, zit in een andere gemoedstoestand omdat de emoties de overhand hebben genomen. In deze gemoedstoestand, zal men niet voor rede vatbaar zijn, waarbij verder praten en bepraten geen zin heeft, omdat zij niet overtuigd kunnen worden, omdat vastgezette remmende gedachten, hun perceptie dit niet toelaten.

Mocht je hier wel achter aan gaan, dan zullen wij veel eerder geneigd zijn, om aan de persoon toe te geven, waardoor het afwijkende gedrag van de persoon beloond wordt, en je het slechte gedrag en de manipulatie in stand houdt, en de persoon zijn/haar zin geeft. Wees wijzer dan de wegloop persoon en ga niet mee in het kinderachtige onvolwassen gedrag van de ander. Tevens kan achter de persoon aangaan de situatie verslechteren, verergeren en kan uitlopen op gevaar. Als men zich in het nauw gedreven voelt zal men tot alles in staat kunnen zijn en wat een situatie gevaarlijk kan maken. Mocht je in een situatie zitten waarbij woede, agressie, bedreiging, geweld voorkomt, zorg voor jezelf en zorg dat je veilig wegkomt of kan komen.

 

De staat waarin iemand met vluchtgedrag verkeert

Vluchtgedrag laat zien dat wij niet in balans zijn, dat wij alles doen om het ongemakkelijke, onveilige gevoel te ontwijken. Met vluchtgedrag zal men bepaalde kenmerken gaan vertonen.

Zoals:

• Rusteloosheid
• Zenuwachtigheid
• Angstig          
• Opgejaagd
• Gestrest

Als mensen niet goed in hun vel zitten dan zijn wij uit balans. Als wij niet in balans zijn, dan zijn wij wankelbaar, niet standvastig, beïnvloedbaar wat ons labiel kan maken en waarbij onbewuste angst een grote rol speelt. Met angst zullen wij onszelf saboteren omdat alles waar angst mee gepaard is, gaat, macht over ons zal geven waarmee wij ons zelf zullen verliezen omdat angst ons in de greep houdt. Angst laat ons dingen geloven die er niet zijn en waarbij wij de realiteit verliezen. Angst is een creatie van onze eigen gedachten, je kunt dit vergelijken met een monster waar je bang voor bent. Monsters leven in het duister, met angst zullen wij in het duister leven, waarbij wij het licht ‘even niet zien’. Als wij angst onder ogen komen, aanpakken dan zullen we zien dat er helemaal geen ‘monsters’ zijn en dat dit een creatie is van onze eigen gedachten.

Met angst en lijden zal ons energieniveau dalen en wij in de angst greep worden gehouden.

Een mooie uitspraak hierover is: “De mens lijdt dikwijls het meest, voor het lijden dat men vreest”. Echter doen wij lijden onszelf aan, wij maken zelf de keuze om te ‘lijden’ en in dit lijden kan de mens foute keuzes maken. Lijden hoeft er niet te zijn. Lijden is niet nodig, maar toch doen wij lijden onszelf aan, door onze problemen niet op te lossen, als wij er zelf een halt toe roepen en onze problemen, angsten onder ogen te komen en ze zelf oplossen zal er geen lijden zijn. Lijden is een eigen keuze. (zie ook energie – leiden of lijden)

Problemen, angsten kunnen of zullen een mens laten veranderen: ze houden je uit je slaap, zal ons zwak maken, zal ons energieniveau laten dalen, geeft ons stress, maakt schichtig, opgejaagd, onrustig, angstig, zullen ons verkeerde keuze laten maken, omdat wij niet helder kunnen denken, laat ons lijden, laten je uitstellen, tasten je zelfvertrouwen aan, houden je af van succes, persoonlijke groei, bewustwording. Angst kan ons in de greep houden, ons verlammen, ons stilzetten, ons in de weg zitten, tot paniek aanvallen leiden. (zie ook de stress – energie)

Als wij uit balans zijn dan zijn wij kwetsbaarder voor beïnvloeding. Door deze beïnvloeding kan er gebruik en misbruik gemaakt worden van de situatie of een persoon. Als men kwetsbaar is, zal dit te merken zijn aan de persoon. Mensen die niet het goede met de mens voor hebben, maar slechte bedoelingen hebben, zullen of kunnen hier gebruik, misbruik van maken in de vorm van manipulatie, leugen, list en bedrog. (zie ook manipulatie – liegen, leugen, bedrog)

 

Met vluchtgedrag zal men ook een bepaald gedrag gaan vertonen.

Zoals:

• Boosheid
• Negativisme, negativiteit
• Hulpbehoevendheid
• Klagen
• Kritiek uiten
• Zelfdestructie
• Depressief
• Manipulatief
• Leugens
• Wrok, verbittering
• Wraak
• Blijven herhalen
• Geen verantwoording nemen
• Passiviteit
• Agressie
• Defensief gedrag
• Respectloos
• Empathie loos
• Niet alleen kunnen zijn

 

Alle kenmerken van bovenstaande voorbeelden gedrag komen voort uit onbewuste, bewuste angst, onzekerheid, emotionele achterstand, niet geleerde basislessen, basisbehoeften. Vanuit angst worden we onzeker, onrustig, schichtig, opgejaagd en waarbij wij denken dat het makkelijker is om er voor weg te lopen en zo de onrust, angst, stress kwijt te raken. Vluchten, weglopen zal ons geen ‘rust’ opleveren. Door te ontvluchten, weg te lopen kies je op dat moment de weg van de minste weerstand. Vluchten is ontkenning van de realiteit. Met weglopen, vluchten bereik je niets, de onrust, onzekerheid, angst, stress in je lichaam blijft, of zal extra toenemen, je neemt je problemen, zorgen of anders gewoon mee naar waar je naar toe gaat. Men denkt de plek te kunnen ontvluchten en daardoor de problemen, zorgen of anders achter te laten op die plek, dat dit uit zichzelf zal oplossen. Problemen los je niet op door ze de rug toe te keren.

 

Wat doen problemen, angsten met jou

Problemen, angsten kunnen of zullen een mens veranderen. Problemen, angsten vreten energie en zorgen voor energieverlies waarbij wij onze energetisch accu langzaam laten leeglopen als wij hier niets aan doen. (zie ook energie)

Problemen vermijden, ontwijken, negeren zal ons geen goed doen, zowel lichamelijke als geestelijk, psychisch, kunnen wij hier last van krijgen. Er zal onrust, stress in ons zowel ons lichaam als geest ontstaan, waaruit klachten kunnen ontstaan als bijvoorbeeld, hoofdpijn, spierpijn, moe zijn, slecht slapen of niet kunnen slapen. Onrust voelen zal zich uiten in gedrag, gedachten, gezegdes, door te gaan klagen, zich overal aan irriteren, vrienden, familiebezoeken, blijven bezoeken en hier alle problemen bespreken en blijven bespreken.

 

Wat doet vluchtgedrag met een ander, de buitenwereld

Vele mensen hebben zelf niet door of in de gaten, dat zij vluchtgedrag vertonen, omdat het voor hen een normaal, gewoon patroon is geworden. Wordt iets te moeilijk, zijn er problemen, dan zal men eerst vluchten, dit kan in de vorm van eerst nee zeggen en later ja doen, of men vlucht gelijk in de woordelijk aanval of men loopt weg. Zelf hebben zij dit veelal niet in de gaten maar een ander, de buitenwereld zal dit, als men elkaar langer kent, op gaan vallen.

Hoe komt een persoon met vluchtgedrag over bij een ander, bijvoorbeeld; familie, vrienden, collegae, enz. Als mensen met mensen omgaan, leren wij na een tijdje elkaar kennen en doen wij hierbij ervaring op. Een mooi uitspraak hierover is: “De ervaring leert ons dat…” Hoe meer ervaring wij opdoen, hoe meer wij ons zelf en anderen en de daarbij behorende emoties leren kennen waardoor wij ook ons bewustzijnsniveau verruimen. Wij geven onszelf de kans om persoonlijk te groeien.

In een vriendschap worden ook ervaringen opgedaan en deze ervaringen kunnen zowel positief als negatief zijn. Na verloop van tijd gaat men dingen opvallen, herkennen, doorhebben aan anderen, ook dit kan positief of negatief zijn. Vanuit de vriendenkant kan, zal men eigenschappen signaleren aan de persoon met vluchtgedrag.

Zoals:

• Boosheid
• Negativisme, negativiteit
• Hulpbehoevendheid
• Klagen
• Zelfdestructie
• Depressie
• Manipulatie
• Leugens
• Problemen
• Wrok, verbittering
• Wraak
• Blijven herhalen
• Geen verantwoording nemen
• Passiviteit
• Agressie
• Defensief gedrag
• Respectloosheid
• Ontbrekende empathie
• Onvolwassen gedrag

 

Bovenstaande eigenschappen kunnen of zullen invloed hebben op een buitenstaander, familie, collegae, er een relatie is van welke aard ook, waar een persoon met vluchtgedrag mee omgaat.

Bovenstaande kenmerken kunnen of zullen een relatie van welke aard ook onder druk zetten, zeer beklemmend en ongezond worden omdat negativiteit, negativisme de boventoon heeft. Er is verslaving aan negativiteit, waar men alles aan doet, en veelal zonder dit zelf door te hebben, om dit in stand te houden. Mensen met vluchtgedrag zullen zelf niet doorhebben hoe hun denkwijze, gedrag is en deze afwijkt. Zij ervaren dit als normaal. Zij hebben een totaal ander leven, hebben een andere denkwijze, realiteit, belevingswereld, bewustzijn dan personen die geen vluchtgedrag vertonen of hebben.

Het leven van een persoon met vluchtgedrag zal alleen maar uit negativiteit bestaan. Positiviteit bestaat niet meer, of wordt niet meer opgemerkt. Men houdt zich niet bezig met andere dingen, omdat ‘problemen’ alle prioriteit heeft omdat men simpelweg niet meer weet wat positief zijn of positiviteit inhoudt. Zij zijn 24 uur slachtoffer van het eigen gedrag en gedachten, omdat men van negativiteit, negativisme een dagtaak heeft gemaakt en het hen alle energie ontneemt. Zij zullen altijd moe zijn, omdat negativiteit energie vreet. Er is een zeer laag energieniveau omdat al hun ‘tijd en energie’ wordt gestoken in klagen, mopperen, negativiteit waardoor de innerlijke accu niet oplaadt.

Zij zullen niet doorhebben dat zij zelfdestructief bezig zijn omdat zij zichzelf in een slachtofferrol hebben geplaatst, waarbij het favoriete onderwerp henzelf is en wat ‘de buitenwereld hen aan heeft gedaan of aan doet’. Zij zullen niet door hebben, dat zij een ander belasten, met hun denkwijze en gedrag, dat iemand die altijd klaagt over de omstandigheden, of over naasten, problemen, zorgen, enz., niet altijd aangenaam gezelschap voor anderen is, en dat een vriendschap hiermee onder druk kan komen te staan.

Zij zullen niet doorhebben, dat het vele contact dat zij hebben, opnemen, zoeken, veelal omdat zij niet alleen kunnen zijn, en waarbij klagen, problemen bespreken, zichzelf met hun problemen op de voorgrond zettend, niet luisteren naar een ander, geen raad, advies, feedback aannemen, en op oude voet doorgaan, voor problemen en ongezonde relaties kunnen zorgen, en anderen belasten door tijd, aandacht, energie te vragen en een ander hierin mee kunnen trekken, en zij energie vergen, vreten van de ander met hun negatieve aandacht vraag.

Negativiteit wordt gevoed door gesprekken, gedrag, als wij meegaan in de negatieve emotie in gesprekken van iemand die alleen maar negatief is dan zal dit voor de ander versterkt worden omdat dit voor hen bevestigd wordt. Vergeet niet dat aan een verhaal altijd twee kant zitten en er maar één kant wordt belicht wat voor de persoon die het verteld als waarheid wordt gezien.

Zij hebben niet in de gaten dat zij een risico lopen, dat de omgeving op een gegeven moment zich aan hen kan irriteren, het hen gaat vervelen, waarbij de buitenwereld zoiets kan hebben van ‘alweer, of wat nu weer’. Dat de buitenwereld hen niet meer serieus neemt, het zat wordt, of zijn, of geheel klaar met hen is, waardoor de ander hen uit de weg gaat, even afstand neemt, om het vervolgens weer te proberen of zelfs tot een besluit komen dat het beter is om de vriendschap te beëindigen.

Vriendschappen van welke aard dan ook, bestaan uit elkaar helpen, ondersteunen, naar elkaar luisteren, en kunnen corrigerend werken, als de ander hiervoor openstaat en zich herkent en erkent dat dit nodig is. Maar veelal gaat het hier mis, omdat de denkwijze van een persoon met vluchtgedrag niet dezelfde denkwijze, belevingswereld, realiteit, verwachting, van wat men wil horen, of verwacht te horen van een ander, als in familie, vrienden, collegae, enz. is. Zij zullen niet begrijpen dat als anderen met hen communiceren over hun gedrag, negativiteit, zij met dit gesprek een kans krijgen om bewust te worden, persoonlijk te groeien, maar deze kans laten schieten.

Als een ander wijst op negativiteit en gedrag dan is dit voor personen met vluchtgedrag geen waarheid. Zij zullen zich niet ‘herkennen’ in wat de ander te zeggen heeft omdat men alleen het eigen standpunt, zienswijze ziet, en deze voldoet niet aan wat een ander hen heeft gezegd. Het wijzen van een ander op negatieve gedachten en gedrag vat men op als kritiek, en dat is nu juist het geen wat men niet wil horen. Veelal vanuit kortzichtigheid, onvolwassen gedrag zullen zij zelf niet bedenken dat kritiek geen kritiek hoeft te zijn maar advies, dat een ander hen wil helpen uit bezorgdheid, oprechtheid voor hen. Kritiek van een ander, over, op jezelf is soms niet leuk om te horen, maar soms wel nodig om ergens doorheen te breken, om tot besef te komen, omdat men in een negatieve vicieuze cirkel zit waar men zelf niet meer uitkomt en niet ziet. Men ziet het zelf niet, of niet meer, of wil het niet zien, hoe gedrag en gedachten zijn, en men zit of bent blijven hangen in de slachtofferrol, waarin de verantwoordelijkheid voor zichzelf niet wordt genomen omdat men veelal in zelfmedelijden zit. Er vindt zelfdestructie plaats, het energieniveau is laag omdat alle energie in de negativiteit gestoken wordt, wat men zelf energetisch niet ten goede komt en men energetisch kan leegzuigen en wat de gezondheid nog verder in gevaar kan brengen en kan leiden tot bijvoorbeeld stress, depressie. Angst energie is de laagste energie die er is (zie ook energie – angst – depressie – stress)

Men zal of wegvluchten of men gaat in de verdediging omdat men zich gekwetst voelt, in het nauw gedreven voelt, er komt een emotie omhoog en dat is angst. Angst emotie wordt getriggerd omdat men zich in het nauw gedreven voelt, angst voor het onbekende, angst voor verandering. Slachtofferschap kan een gevaar gaan vormen voor de omgeving als boosheid, woede, frustratie gaat overheersen en men zich niet meer kan beheersen.

Hoe heviger het gevoel, van in het nauw gedreven worden of zijn, zal men tot alles in staat zijn, en waarbij je in gevaarlijke situaties kan belanden, omdat er in de belevingswereld van de persoon in de slachtofferrol onterechte kritiek op hen wordt geuit.

Na het gesprek wordt erdoor degene die in de slachtofferrol zit gedacht: ‘er wordt niet naar me geluisterd, ik word niet begrepen, dit wordt mij aangedaan, ze kwetsen mij (waardoor er weer een negatief aspect bijkomt om over te blijven nadenken en over te klagen)’. Zij zullen boos zijn op de persoon die de confrontatie wel heeft durven aangaan en zal hen een tijdje links laten liggen vanuit verbittering.

Maar, als de ander niet geholpen wil worden omdat hij of zij niet wil, vanuit passief gedrag of vanuit een persoonlijkheidsstoornis en op oude voet doorgaat dan wordt het lastig. Als meerdere gesprekken hierover al hebben plaatsgevonden over de steeds terugkerende problemen of gedrag van de ander, kun of moet je je eigen conclusie trekken en je eigen persoonlijke grenzen aangeven.

Als iets niet goed gaat, als je je ergert, je iets frustreert, als je op je tenen moet gaan lopen, je jezelf niet meer kan zijn, dan is het tijd om actie te ondernemen, als het om iemand anders gaat. Wij zullen met deze persoon moeten gaan communiceren want zelfdestructie van de ander hoeft geen zelfdestructie van onszelf te worden. Iets zat worden, ons irriteren zal ons prikkelbaar maken, ons geduld laten verliezen en ons stress opleveren en energie kosten.

Mensen kunnen, willen helpen vanuit goedheid, oprechtheid, omdat zij in een ander geloven, maar als de ander niet wil oplossen of geholpen willen worden, dan zullen wij onze tijd verspillen en “trekken wij aan een dood paard”.

Wat kun je aan het vluchtgedrag doen?

Weglopen, vluchten voor problemen, vluchten voor jezelf, je verzetten heeft geen zin. Het is een illusie dat een iets of iemand jouw problemen, jouw gevoel kan oplossen. Vermijden, ontlopen van problemen is echter een illusie want je kunt niets ontlopen, buiten jezelf aanwenden, gebruiken, om het gevoel in je zelf op te lossen. Met problemen niet oplossen verspillen wij onze tijd en verbruiken wij onze energie. 

Je verzetten tegen iets wat niet realistisch is heeft geen zin en waarmee wij onze energie verspillen. Het is “Vechten tegen de bierkaai”, waarbij wij het onmogelijke proberen te bereiken, een verloren strijd aangaan waarbij je bij voorbaat al weet dat je het zal verliezen.

Het zal ons het niet gemakkelijker maken, als wij het probleem, de moeilijkheid, confrontatie, proberen te ontsnappen en proberen zo het angstgevoel te vermijden. Men ontvlucht, ontwijkt, om deze emotie niet onder ogen te komen, te zien en te voelen. Waar wij ook naartoe gaan, we zullen alles ‘meenemen’ totdat er is opgelost. Als wij blijven vluchten dan zullen wij nooit rust vinden. Het zal moeten worden opgelost. We zullen een keuze moeten maken.

Ontkennen is weglopen voor de realiteit, waarheid. Als wij blijven weglopen, blijven vluchten, dan nemen we geen verantwoording voor onszelf en ontkennen wij de realiteit waarbij wij in een cirkeltje blijven ronddraaien en waar wij niet meer uitkomen, willen, of kunnen komen en wij slachtoffer worden van onszelf.

Eenieder is verantwoordelijk voor zichzelf, en zal daar verantwoording in moeten nemen. Je zult een keuze moeten maken of op oude voet door blijven gaan of de keuze maken en daarmee verantwoording nemen voor jezelf door het probleem niet te ontvluchten maar op te lossen. Geen keuze maken is ook een keuze maken. (zie ook keuzes maken)

Wij zullen moeten stoppen onszelf voor te liegen, dat er ‘niets aan de hand is’. Wij zullen moeten stoppen ons eigen gedrag te rechtvaardigen naar onszelf en anderen door excuses te blijven verzinnen die niet reëel zijn. We zullen moeten stoppen liegen tegen onszelf en de buitenwereld door de waarheid, de realiteit te ontkennen. We zullen moeten stoppen met blijven vluchten. We zullen moeten stoppen met geen verantwoording voor onszelf te nemen. We zullen moeten stoppen met ontkennen dat wij een probleem hebben en net doen of er niets aan de hand is.

 

Hoe pakken we problemen aan

Hebben wij geleerd om te vallen en op te staan, en dingen achter ons te laten? Als het antwoord nee is, dan zullen wij dit moeten leren. Een mooi Duits spreekwoord: “Hinfallen, aufstehen, Krönchen richten, weitergehen“.

Problemen pakken wij aan door ze  te erkennen. Erkennen: inzien en ook toegeven. Erkennen is een eerste stap in een goede richting waarmee je kiest om verantwoording voor je zelf te nemen en aan het probleem aandacht te besteden en op te lossen. (zie ook problemen de baas)

Daarna zullen wij de confrontatie met het probleem moeten aangaan, dit doen wij door het probleem onder ogen te komen, te zien wat er speelt. Wij zullen moeten uitzoeken hoe en waarom het probleem ontstaan is, door deze uit te diepen om tot de kern van het probleem te komen.

Problemen oplossen doen wij niet door dezelfde gedachten gang te handhaven waarmee wij de problemen hebben gecreëerd. Wij zullen een andere denkwijze moeten gaan aannemen om het probleem op te lossen. Wij zullen een andere kijk moeten aannemen en ons geloofsysteem moeten wijzigen.

Iedereen kent het gezegde: “het glas is halfleeg” of “is het glas halfvol”. Het is hoe je ertegenaan kijkt. Kijken wij naar, het glas is halfleeg, dan zit er nog maar een helft in het glas waarbij onze gedachten afgeven, dat het bijna op is. Het bijna op zijn geeft een negatieve boodschap af. Als onze standaard gedachten zijn, het glas is half leeg, dan zullen wij dit moeten ombuigen naar, het glas is halfvol.

Bij problemen oplossen zal er angst naar boven komen, en veelal zijn dit irreële angsten die ontstaan zijn vanuit ons eigen geloofsysteem, onze eigen overtuigingen. Je kunt je angsten niet overwinnen als je ze niet onder ogen ziet en komt. Wij zullen ons eigen geloofsysteem moeten onderzoeken of de problemen die wij ondervinden voortkomen uit ons geloofsysteem, overtuigingen en de keuze die wij maken. Wat wij zullen moeten doen, is ons bewust worden wat wij aan het doen zijn. Dit kan door er van een afstandje naar te kijken, waarbij je jezelf de vraag kunt stellen, “vergaat de wereld als ik niet wegvlucht, maar het probleem onder ogen kom?”. Nee, de wereld vergaat niet, het zijn onze eigen gedachten, onze eigen angsten die ons in de greep houden en het allemaal groter maakt dan het is, en waarbij wij vluchtgedrag voor de angst gedachten zullen vertonen. Wij zullen ons de vraag moeten stellen “wat ik doe, werkt dit of werkt het mij tegen?”

Als wij dit niet doen dan zal elke keuze die je maakt in het heden uit een ‘verleden herinnering overtuiging’ genomen worden en die je juist een probleem hebben opgeleverd. Als je hetzelfde blijft denken als altijd, zul je problemen niet oplossen, maar nog meer in de problemen komen, dan blijven de zorgen en problemen zich opstapelen en waarbij wij in een slachtofferrol kunnen belanden en zal dit niet ten goede komen van je gezondheid. Het levert stress op waarbij onze weerstand verminderd en kan leiden tot burn-out, depressie, psychische problemen. (zie ook slachtofferrol- burn-out – depressie)

Schrijven is een mooie tool om alles overzichtelijk te krijgen, begin bij het begin, schrijf alle zorgen, problemen op een vel papier zodat ze zichtelijk worden, en werk ze een voor een uit. (zie ook schrijven)

Als je dit doet dan kun je als je tot de kern komt (de conclusie) en er een oplossing voor hebt gevonden, dit accepteren, vergeven, en daarna loslaten.

 

Mocht je er niet uitkomen zoek professionele hulp!

 

 

Zie ook andere onderwerpen uit “Spirituele bewustwording en wegen”.